Merde!

Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

Τελευταία έκδοση των εφημερίδων μας πριν τις διακοπές, ας το ρίξουμε λίγο στην ποίηση, στα γνωμικά, αποφθέγματα- λόγια σοφών ανδρών που λέω και γω… είναι ας πούμε ένα τσίγλισμα, πάμε δεν πάμε διακοπές (που δεν έχουμε παράδες να πάμε), να βάλουμε το μυαλό μας σε λειτουργία…

Στο βιβλίο «Στον κήπο του Προφήτη», του φημισμένου  Άραβα ποιητή και στοχαστή, Χαλίλ Γκιμπράν (Λίβανος 1883 – Ν. Υόρκη 1923), υπάρχει το παρακάτω ποιητικό και στοχαστικό απόσπασμα:

«Να λυπάστε το έθνος που φοράει ρούχα που δεν ύφανε, τρώει ψωμί που δεν θέρισε, και πίνει κρασί που δεν ρέει από δικά του πατητήρια.

Να λυπάστε το έθνος που ζητωκραυγάζει τον βίαιο άνθρωπο σαν ήρωα και θεωρεί γενναιόδωρο τον μεγαλοπρεπή κατακτητή.

Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το πάθος στα όνειρά του, κι όμως υποτάσσεται σ’ αυτό μόλις ξυπνά.

Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο σε νεκρώσιμη πομπή, δεν υπερηφανεύεται παρά μόνο μέσα στα συντρίμμια του, δεν εξεγείρετε παρά μόνο όταν βρεθεί με το λαιμό του ανάμεσα στο σπαθί και στο ξύλο.

Να λυπάστε το έθνος που ο κυβερνήτης του είναι αλεπού, ο φιλόσοφός του ταχυδακτυλουργός και η τέχνη του τέχνη του μπαλώματος και της μίμησης.

Να λυπάστε το έθνος που καλωσορίζει τον καινούριο του άρχοντα με σάλπιγγες και τον αποχαιρετά με κραυγές αποδοκιμασίας, μέχρι να υποδεχτεί τον καινούριο με τη συνοδεία σάλπιγγας και πάλι.

Να λυπάστε το έθνος που οι σοφοί του σώπασαν με τα χρόνια και οι δυνατοί του άντρες είναι ακόμα βρέφη.

Να λυπάστε το έθνος που έγινε κομμάτια και το κάθε του κομμάτι αυτοανακηρύσσεται έθνος”».

«Οι μεγάλοι είναι μεγάλοι μόνο επειδή εμείς είμαστε γονατιστοί» Πιέρ-Γιωσέφ Προυντόμ| (Γάλλος αναρχικός )

(Γι αυτούς που λένε ότι το κεφάλαιο είναι ανίκητο.)

Τις επαναστάσεις δεν τις κάνουν οι πεινασμένοι, αλλά οι χορτάτοι που δεν έφαγαν τρεις μέρες… (Ανώνυμος).

Κι ο σκυμμένος δεν βλέπει αυτόν που του ορμά.

Βλέπει μονάχα χώμα

το χώμα που θα τον δεχτεί

Απόσπασμα από την Αντιγόνη του Σοφοκλή σε διασκευή Μπέρτολτ Μπρεχτ

(Τα παραπάνω, γι’ αυτούς που λένε ότι περιμένουμε να εξαθλιωθεί ο λαός για να επαναστατήσει. Και ο Λένιν έλεγε ότι ο σκυμμένος δεν μπορεί να κάνει επανάσταση.)

Merde!

Η γνωστή λέξη του Καμπρόν (Cambronne), Γάλλου στρατηγού

που όταν τραυματίστηκε θανάσιμα στο Βατερλώ είπε απλά αυτό ακριβώς: "σκατά!"

(Αυτό που θα λέμε για τις επιπτώσεις που θα έχουμε μετά τη συμφωνία και την υπογραφή του νέου Μνημονίου>)

Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.

Αβραάμ Λίνκολν, 1809-1865, Αμερικανός πρόεδρος

(Γι αυτούς που ψηφίζουν και περιμένουν από μόνο αυτό να λυθούν τα προβλήματά τους.)

Αυτοί που είναι εναντίον της πολιτικής είναι υπέρ της πολιτικής που τους επιβάλλεται.

Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1898-1956, Γερμανός συγγραφέας

(Γι αυτούς που λένε δεν ανήκουν πουθενά, δεν συμμετέχουν και απέχουν από τις εκλογές.)

Κίβδηλο το ερώτημα Ευρώ η Δραχμή

 «Το ζήτημα δεν είναι το νόμισμα αλλά το ποιος κατέχει τα μέσα παραγωγής, τι πολιτική εφαρμόζεται. Και η υποταγή στα μνημόνια και η ψευδεπίγραφη ρήξη της “επιστροφής στη δραχμή” στοχεύουν στην προάσπιση του καπιταλιστικού συστήματος»

 «Μαργαριτάρια» από την ανακοίνωση της Ν.Ε του ΣΥΡΙΖΑ Κιλκίς

«Η αποδοχή της συμφωνίας σήμερα αποτελεί τη μόνη προσωρινή λύση για ανασύνταξη και αντεπίθεση από καλύτερες θέσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα. Προφανώς με καλύτερους συσχετισμούς στην Ευρώπη εκμεταλλευόμενοι τα ρήγματα που προκαλέσαμε στους θεσμούς μέσα από την 5μηνη διαδικασία της διαπραγμάτευσης!»

«Είναι γεγονός πως μια παραίτηση της κυβέρνησης στην παρούσα φάση δεν θα σήμαινε το τέλος μιας μάχης, αλλά το τέλος του πολέμου με ηττημένη στρατηγικά την υπόθεση της Αριστεράς.  Αυτό το μήνυμα θα σηματοδοτούσε την παραδοχή  στους λαούς της Ευρώπης, πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές πολιτικές, πέρα από  αυτές που ασκούνται σήμερα στην Ε.Ε!!»
«Κατά την πορεία της πεντάμηνης σκληρής διαπραγμάτευσης, αναδείχτηκαν τα όρια των επιλογών μας, η απειρία στη διαχείριση εκβιαστικών διλημμάτων και η λανθασμένη εκτίμηση της κυνικότητας από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Αποκαλύφθηκαν ωστόσο ταυτόχρονα η έλλειψη της Δημοκρατίας στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, η αλαζονεία της Γερμανικής πολιτικής, οι σοβαρές διαφωνίες μεταξύ του πάλαι ποτέ "ενιαίου" μπλοκ των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης. Φανερώθηκε καθαρά το δίκαιο των Ελληνικών αιτημάτων αλλά και παράλληλα, εκδηλώθηκε ένα εκπληκτικό κίνημα συμπαράστασης σε όλη την Ευρώπη για την Ελληνική υπόθεση, η οποία μετατράπηκε σε υπόθεση Δημοκρατίας και επιστροφής στις βασικές αρχές της Ευρωπαϊκής ιδέας!!!»
«Τα θαυμαστικά που αυξάνονται με αριθμητική πρόοδο,  είναι δικιά μου προσθήκη)

 Τι να σχολιάσω για τα παραπάνω; Ας τους αφιερώσω μερικά «λόγια σοφών ανδρών»…

Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά.

Μαρκ Τουαίν, 1835-1910, Αμερικανός συγγραφέας

Ως οι Ινδοί εις φυλάς, ούτω και οι Έλληνες διαιρούνται εις τρεις κατηγορίας:
α) Εις συμπολιτευομένους, ήτοι έχοντας κοχλιάριον να βυθίζωσιν εις την χύτραν του προϋπολογισμού. Β) Εις αντιπολιτευομένους, ήτοι μη έχοντας κοχλιάριον και ζητούντας εν παντί τρόπω να λάβωσιν τοιούτον. Γ) Εις εργαζομένους, ήτοι ούτε έχοντας κοχλιάριον ούτε ζητούντας, αλλ’ επιφορισμένους να γεμίζωσι την χύτραν διά του ιδρώτος των

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Πολιτική είναι η ικανότητα να παρουσιάζεις σήμερα τι θα γίνει αύριο και να εξηγείς αύριο γιατί δεν έγινε.

Ουίνστον Τσώρτσιλ

Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν

Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας

Η πολιτική είναι μεγάλη τέχνη. Πείθει τους ανθρώπους να πληρώσουν γι’ αυτά που τους κλέψανε.

Αντρέϊ Μαγέφσκι, 1963-, Πολωνός γνωμικογράφος

Η Αλήθεια είναι επαναστατική και είναι ό,τι συμφέρει το λαό.

Βλαντιμίρ Ίλιτς, Ουλιάνωφ (Λένιν)

Και ένα για εμάς που θα υποστούμε τα μέτρα

Ποτέ μην απελπίζεσαι για κάτι που πέρασε, εκτός αν ήταν μπουλντόζα και σε πάτησε.

Χάρρυ Κλυν, Έλληνας κωμικός (Α ρε μεγάλε).

Η ΟΥΝΡΑ ξανάρχεται

Αλιεύω από την εφημερίδα της Ημαθίας «Η άλλη Άποψη» του φίλου και συντρόφου Αλέκου Χατζηκώστα.

Ο τομέας κοινωνικής πολιτικής του Δήμου Νάουσας σε συνεργασία με άλλους φορείς, θα μοιράσει σε 625 παιδιά του Δήμου από ένα ζευγάρι παπούτσια. Η ΟΥΝΡΑ ξανάρχεται… τη θυμάστε την ΟΥΝΡΑ οι της γενιάς μας. Που εκτός από το απαίσιο κίτρινο τυρί και τη σκόνη γάλα, μας μοίραζαν και εκείνα τα αποφόρια…  εγώ θυμάμαι κάτι ροζ σοσόνια (λαστιχένιες μπότες) που είχα πάρει…

Ε ρε μεγαλεία! Από τον παράδεισο την ΕΟΚ πρώτα, και της ΕΕ τώρα, στην νέα ΟΥΝΡΑ…

Κώστας Πινέλης

(Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες «Ειδήσεις» και «Πρωϊνή» του Κιλκίς 25/7-2015)

Ν. Μπογιόπουλος: δεν περιγράφω άλλο...

Δεν περιγράφω άλλο.   
Πριν από περίπου δυο δεκαετίες ο μεγαλομεγιστάνας Ανιέλι, σχολιάζοντας τα πολιτικά πράγματα της χώρας του, της Ιταλίας, είχε πει:
«Υπάρχει ένα είδος Αριστεράς που είναι πιο χρήσιμη από την Δεξιά. Πρόκειται για εκείνη την Αριστερά που μπορεί να κάνει όλα όσα δεν θα μπορούσε να κάνει η Δεξιά».
    Αυτά που έλεγε ο Ανιέλι για την δήθεν «Αριστερά», όποιος νομίζει ότι ισχύουν μόνο για την Ιταλία, πλανάται. Οικτρά.  
    Δεν περιγράφω άλλο.   
Από άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου

Η Ευρωπαική Ένωση της πίκρας μας, των ψευδαισθήσεων και των οραμάτων τους

Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση της πίκρας μας, των ψευδαισθήσεων

και των οραμάτων τους.

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών και ωρών «φωνάζουν» για το αυτονόητο. Το έχουμε γράψει και το επαναλαμβάνουμε: το λέμε από την 9 Ιουλίου του 1961 που υπογράψαμε ως χώρα την πρώτη Συμφωνία Σύνδεσης με την Ε.Ο.Κ., τότε που το ΚΚΕ ήταν παράνομο:

Είναι απάτη ο ισχυρισμός ότι μπορεί η ΕΕ, αυτό το οικοδόμημα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων να γίνει φιλολαϊκό. Οι αντιπαραθέσεις στην ΕΕ και στην ευρωζώνη δεν είναι για να γίνει η «ΕΕ των λαών», αλλά για να είναι πιο ενιαία και αποτελεσματική η αντιδραστική πολιτική της ενάντια στους λαούς. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι ο παράδεισος που προπαγάνδιζαν όλα τα κόμματα της ευρωλατρείας και ευρωλαγνίας. Είναι το κάστρο της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας. Είναι η ένωση καπιταλιστών – ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς. Είναι ψευδαίσθηση, αυταπάτη και απάτη ότι στη λυκοσυμμαχία αυτή χωράει διαπραγμάτευση για να σώσεις ή να περισώσεις κάτι.

«Κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί, αξιοπρέπεια κι ελπίδα να βγαίνουν στο σφυρί» (κατά το «Μεγάλο μας Τσίρκο).

«Τώρα το κατάλαβες οι καπιταλιστικές Ευρώπες τι σημαίνουν; Έτσι σοφός που έγινες; (κατά Καβάφη).

Σοσιαλδημοκρατία: πλασιέ των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων επιλογών

Η εκτίμησή μας για το ΠΑΣΟΚ (του «παλιού») ήταν ότι είναι ένα ιδιότυπο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα λόγω του «ιδεολογικού αχταρμά» των θέσεών του. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τον ΣΥΡΙΖΑ που κουβαλάει την αθάνατη καθώς φαίνεται - «ανδρεοπαπανδρεική κληρονομιά», γιατί πόσο διαφέρει η τακτική του Τσίπρα από αυτήν του Ανδρέα, οποίος από την «ΕΟΚ των μονοπωλίων» και αφού πρώτα κατάγγειλε τη συνθήκη του Μάαστριχτ ως «επιβολή της μπότας του Γερμανού τραπεζίτη πάνω στην Ευρώπη», μετά υπερψήφιζε και συνυπέγραφε την συνθήκη του Μάαστριχτ;  Ή πόσο διαφέρει η πολιτική πρακτική του από το «Φεύγουν οι βάσεις που μένουν»;

Δέστε διαχρονικά τις πρακτικές της σοσιαλδημοκρατίας και των «Κεντροαριστερών» κυβερνήσεων:

 Ο «πρώην κομμουνιστής» Μάσιμο ντ' Αλέμα (για την εκλογή του οποίου ο ΣΥΝ πανηγύριζε γιατί, τάχα, πήρε τη εξουσία η αριστερά στην Ιταλία),  για να σχηματίσει κυβέρνηση, στήριξε μετά πάθους το οικονομικό κατεστημένο της γειτονικής χώρας,

επιβεβαιώνοντας έτσι την ιστορική εμπειρία ότι, οι κυβερνήσεις της "κεντροαριστεράς" είναι οι αποτελεσματικότεροι πλασιέ των πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων επιλογών και αναλαμβάνουν δράση εκεί που οι ομοϊδεάτες τους κεντροδεξιοί δεν μπορούν να προχωρήσουν.

Έτσι προχωρά και ο ΣΥΡΙΖΑ που σημειωτέον υπήρξε ένθερμος θαυμαστής του Κλίντον. Να τι έλεγε ο  Αλ. Τσίπρας  σε συνέντευξη του στην εφημερίδα

 «Wall Street Journal»: Το «μοντέλο Ομπάμα» λείπει από την Ευρώπη! Σύμφωνα, μάλιστα, με την εφημερίδα, ο Α. Τσίπρας τάσσεται ευνοϊκά στο πρόγραμμα «New Deal» που ακολούθησε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ την περίοδο της μεγάλης ύφεσης, αλλά και στο πακέτο στήριξης του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, το οποίο, όπως ανέφερε, λείπει από την Ευρώπη!

 «Η πρώτη μας επιλογή είναι να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι δεν πρέπει, για το δικό τους συμφέρον, να διακοπεί η χρηματοδότηση» αναφέρει ο Αλ. Τσίπρας και προσθέτει με νόημα, «η Ελλάδα δεν έχει την πρόθεση να προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες». Συμπληρώνει μάλιστα πως και οι δύο πλευρές «πρέπει να υποχωρήσουν πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο (σ.σ. να καταρρεύσει η Ευρωζώνη) και να βρούμε μία ευρωπαϊκή λύση». Υπερασπίστηκε φυσικά το ευρώ λέγοντας «το εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ (...) μία έξοδος από το ευρώ θα είχε πολλαπλές αρνητικές συνέπειες. Δεν είναι κάτι που επιθυμούμε, δεν είναι κάτι που επιδιώκουμε».

«Υπάρχουν πτυχές της πολιτικής που ακολουθεί στις ΗΠΑ που βρίσκονται εν παραλληλία με τη βασική αντίληψη της δικής μας στρατηγικής για την αντιμετώπιση του χρέους (...) Επεκτατική δημοσιονομική πολιτική. Εμείς λέμε να πληρώσουν οι πλούσιοι. Εν μέρει το προσπαθεί με δυσκολίες ο Ομπάμα στην Αμερική»!

Τα διαπιστευτήρια του σαν ικανού διαχειριστή της εξουσίας των μονοπωλίων συνεχίζει να καταθέτει ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας. Είναι σαφές ότι ο Αλ. Τσίπρας εισηγείται μια πολιτική που θα επισπεύσει την επαναφορά του ντόπιου κεφαλαίου σε τροχιά ανάπτυξης και θα προσφέρει κυριολεκτικά ψίχουλα στα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του λαού.

Για τον σκοπό αυτό το «κάλπικο» ΟΧΙ που πρότεινε παραπλανώντας τον λαό για να το «ρίξει», το έκανε ΝΑΙ στην κλιμάκωση της επίθεσης σε βάρος του λαού με το Γ’ Μνημόνιο που πρότεινε και πέρασε απ’ τη Βουλή με την στήριξη των άλλων κομμάτων της ευρωλατρείας. Παράλληλα καταφέρνει να πετύχει δύο πράγματα:

Ένα πρώτο: έδωσε την δυνατότητα στα κόμματα-ολετήρες του λαού ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και τα συμπληρωματά τους να «βγάλουν γλώσσα» και ένα δεύτερο να χρεοκοπήσει την  ιδέα της «αριστεράς».

 Γιατί πολύ γρήγορα φαίνεται ότι δικαιώνεται η εκτίμηση - πρόβλεψη ότι σε λίγο καιρό ο λαός θα ακούει για "αριστερά" και θα γυρίζει με αποστροφή την πλάτη του.

Σοσιαλδημοκρατία, Οπορτουνισμός, Ρεφορμισμός, Ρεβιζιονισμός

Όχι δεν το έχω σκοπό να κάνω ιδεολογικά μαθήματα. Αλλά για να δούμε, να θυμηθούμε και να συνδέσουμε μερικά πράγματα με το σήμερα:

Σοσιαλδημοκρατία: πολιτικό ρεύμα μέσα στο εργατικό κίνημα που αποσκοπεί στην ενσωμάτωση της εργατικής τάξης στο κρατικομονοπωλιακό σύστημα και στην σταθεροποίηση και μεταρρύθμιση του κρατικομομοπωλιακού καπιταλισμού. Στηρίζεται απόλυτα σε ένα εκλεκτικό μείγμα αστικών θεωρήσεων ενώ ως προς το περιεχόμενό του έχει ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα. Για να διατηρήσει την επιρροή του πάνω στους εργαζόμενους συνδέεται με τον ρεφορμισμό και τον οπορτουνισμό.

Ρεφορμισμός:Μορφή εμφάνισης της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής στο εργατικό κίνημα. Αντικαθιστά την πάλη της εργατικής τάξης ενάντια στον καπιταλισμό για τον σοσιαλισμό, με μικρές μεταρρυθμίσεις που δε θίγουν τα θεμέλια του εκμεταλλευτικού συστήματος.

Ρεβιζιονισμός (αναθεωρητισμός): Πρόκειται για ένα ρεύμα του οπορτουνισμού μέσα στο εργατικό κίνημα, που επιδιώκει να ευνουχίσει, να εκχυδαίσει, να μηδενίσει τον Μαρξισμό με την αναθεώρηση.

Οπορτουνισμός: Οπορτουνιστής δεν είναι ο εργαζόμενος που έχει ρεφορμιστικές αυταπάτες, συντηρητικές αντιλήψεις, φοβίες και προκαταλήψεις απέναντι στην επαναστατική προοπτική.

Οπορτουνιστής είναι αυτός που διετέλεσε στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος, υποχώρησε μπροστά στην ταξική πάλη, πανικοβλήθηκε μπροστά στην αντεπανάσταση και την ήττα, πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων την πρώτη απόπειρα για σοσιαλιστική οικοδόμηση, την πείρα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, προσπάθησε να αλλάξει το χαρακτήρα του Κόμματος από τα μέσα, αποφάσισε να το εγκαταλείψει αρνούμενος στην πραγματικότητα το ρόλο του είτε αυτό το έκανε με αριστερά είτε με δεξιά προσχήματα. Οχι μόνο δεν παραδέχτηκε την υποχώρησή του πηγαίνοντας απλά σπίτι του αλλά προβάλλει αυτή την υποχώρηση ως δρόμο για την επαναστατική προοπτική. Αυτό είναι ο οπορτουνιστής και αυτός μπορεί να αλλάζει φρασεολογία, επιχειρηματολογία με μεγάλη ευκολία, να προσαρμόζεται στις συνθήκες, αφού στερείται αρχών. Ομως έχει κάτι σταθερό που δεν αλλάζει: την υποταγή στην αστική πολιτική και την αστική ιδεολογία και αυτό εκδηλώνεται συγκεκριμένα σε κάθε ιστορική φάση.

понимаешь товарищ? > Πανιμάγιου Τοβάριτς; > Κατάλαβες (πρώην) σύντροφε;

Τι να κάνουμε;

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών βοούν: Άλλη οδός για μια Ελλάδα κυρίαρχη και ένα λαό με προκοπή και με ολόκληρη αξιοπρέπεια δεν υπάρχει από την οδό της εξόδου από την ΕΕ. Μιλάμε για ρήξη με το κεφάλαιο που περιλαμβάνει και την  έξοδο από την ΕΕ με προοπτική να πάρει στα χέρια του την εξουσία ο λαός. Με πρώτο βήμα την αφαίρεση των κλειδιών της οικονομίας από τα μονοπώλια, απ’ την ολιγαρχία που θα σημάνει την ασυνέχεια του καθεστώτος, αφού χωρίς αυτή την ασυνέχεια είτε μέσα είτε έξω από την ΕΕ οι κανόνες της ΕΕ θα συνεχίσουν να ισχύουν. Αυτή είναι η λύση για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι το Grexit, η καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής, που την άρχουσα τάξη θα στηρίζουν, άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ο λαός θα συνεχίσει να ματώνει. Γι αυτό λέμε ότι είναι ανόητο να προσπαθούν κάποιοι να περιγράψουν την ρήξη με το ερώτημα «ευρώ ή δραχμή».

Προϋπόθεση είναι η οργάνωση του λαϊκού παράγοντα, της εργατική τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων, που με την μορφή ενός εσωτερικού αρραγούς και ακατάβλητου μετώπου, απέναντι στους εκβιασμούς ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ θα αντιτάξει με αποφασιστικότητα την δύναμη της ενότητάς του.

Κιλκίς 12/7/2015

Κώστας Πινέλης

(Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες «Ειδήσεις» και «Πρωϊνή» του Κιλκίς)

Μονόδρομος ο αγώνας...

Μονόδρομος ο αγώνας...

Με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, η κυβέρνηση φέρνει σήμερα στη Βουλή το σχέδιο της συμφωνίας που διαπραγματεύεται με την Ευρωζώνη, η οποία αποτελεί βάση για τη νέα δανειακή σύμβαση, δηλαδή για το επόμενο μνημόνιο.
Η προπαγάνδα, που συνοδεύει την κατάθεση της νέας δανειακής σύμβασης, είναι ίδια με εκείνη που εξαπολυόταν από τα κυβερνητικά επιτελεία όταν στη Βουλή έρχονταν τα δύο προηγούμενα μνημόνια.
Και τότε, το ψευτοδίλημμα, που απηύθυναν στο λαό για να σκύψει το κεφάλι, ήταν «μνημόνιο ή χρεοκοπία». Οπως αποδείχτηκε, όμως, το κάθε επόμενο μνημόνιο βούλιαζε το λαό βαθύτερα στη χρεοκοπία και στη φτώχεια.
Το ίδιο γίνεται και τώρα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υπερασπίζεται το τρίτο μνημόνιο με το επιχείρημα ότι γλίτωσε τη χώρα από τη χρεοκοπία με έξοδο από το ευρώ.
Μάλιστα, σ' αυτήν την προπαγάνδα έχει τη στήριξη όλων των άλλων αστικών κομμάτων, που συνυπογράφουν την πράξη εκτέλεσης όσων από τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα έχουν απομείνει.
Η ακύρωση του ψευτοδιλήμματος «χρεοκοπία του λαού μέσα ή έξω από ευρώ» και η ανάπτυξη της εργατικής - λαϊκής δράσης παντού είναι μονόδρομος για το λαό.
Τα λαϊκά στρώματα πήραν μια πρώτη πικρή γεύση για το τι περιέχει η συμφωνία που ετοιμάζουν κυβέρνηση και οι ιμπεριαλιστικοί «θεσμοί», από τις προτάσεις του Αλ. Τσίπρα προς τον πρόεδρο της Κομισιόν, πριν από το δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής.
Τώρα, είναι περισσότερο από σίγουρο ότι το τρίτο μνημόνιο θα περιέχει ακόμα χειρότερα μέτρα, πρόσθετα σ' αυτά που διατηρούνται ακέραια και περιέχονταν στα δύο προηγούμενα μνημόνια.
Μισθοί, συντάξεις, ασφάλιση, εισόδημα θα περάσουν από νέο λεπίδι. Οι ιδιωτικοποιήσεις και η βαριά φορολογία, οι απελευθερώσεις τομέων της οικονομίας, θα συνεχιστούν και θα βαθύνουν.
Η προπαγάνδα της κυβέρνησης για «αναδιανομή των βαρών» είναι πρόκληση για τα λαϊκά στρώματα που υποφέρουν.
Οπως προκλητική είναι και η σύγκριση που επιχειρείται από κυβερνητικά στελέχη με τα μέτρα που περιέχονταν στα δύο προηγούμενα μνημόνια, για να παρουσιάσουν τάχα «ελαφρύτερη» την πρόταση που πραγματεύονται με τους «θεσμούς».
Κρύβουν ότι τα μέτρα που τώρα ετοιμάζουν θα σωρευτούν στις πλάτες του λαού, μαζί με όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό μνημονιακό πλαίσιο που δεν καταργείται από τη σημερινή κυβέρνηση.
Αγώνας τώρα για να ακυρώσουμε τα σχέδια πτώχευσης του λαού! Να πούμε «όχι» στο νέο βάρβαρο μνημόνιο! Να απαιτήσουμε το ξήλωμα όλου του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου. Να διεκδικήσουμε ανάκτηση των απωλειών, την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Αυτά τα συνθήματα πρέπει να κυριαρχήσουν στους αγώνες του επόμενου διαστήματος.
Οργάνωση και δράση παντού: Στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, μέσα από τα σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές. Το ΠΑΜΕ βγαίνει μπροστά, με παρακαταθήκη τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, τα συλλαλητήρια και τις μάχες στους κλάδους. Το κάθε σωματείο, ο κάθε εργαζόμενος να πάρει θέση απέναντι στο νέο μνημόνιο, ενάντια στην πολιτική κεφαλαίου - ΕΕ - της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Από τη στήλη του Ριζοσπάστη «Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ» της 10/7/2015

Δηλώσεις Δημήτρη Κουτσούμπα

Δηλώσεις του Δημήτρη Κουτσούμπα μετά το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών

 «Ακούσαμε την ενημέρωση από τον πρωθυπουργό στη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την πορεία των εξελισσόμενων διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων, μετά και το δημοψήφισμα του ελληνικού λαού.
Εκφράσαμε ξεκάθαρα για μια ακόμα φορά τις απόψεις του ΚΚΕ, τόσο για τις εκτιμήσεις του εκλογικού αποτελέσματος, όσο κυρίως για τα τεράστια προβλήματα που βιώνει ο ελληνικός λαός σε αυτή τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, με μια πολιτική που οδηγεί συνεχώς και μεγαλώνει τα αδιέξοδα για το λαό, για το λαϊκό εισόδημα, για την πορεία της χώρας, για την πορεία του λαού μας συνολικότερα. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή, φιλεργατική διαπραγμάτευση μέσα στα τείχη της ΕΕ, μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ διαφώνησε συνολικά με το κοινό ανακοινωθέν, που συμφώνησαν οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα. Η διαφωνία μας έχει να κάνει και με τις εκτιμήσεις για το πώς εκλαμβάνουμε την ετυμηγορία του ελληνικού λαού χτες, αλλά κυρίως με την πορεία και την τακτική της διαπραγμάτευσης, που εισηγείται η κυβέρνηση και αποδέχονται τα άλλα κόμματα, τουλάχιστον στο γενικό της πλαίσιο και στη γενική της κατεύθυνση.
Δεν έχει εξουσιοδοτήσει κανένας κανέναν να πάει να υπογράψει νέα μνημόνια, νέα επώδυνα μέτρα για το λαό μας. Και θα είναι σκληρά τα μέτρα αυτά».
Δημοσιογράφος: Γραμματέα, λύση εκτός ευρώ;
«Όχι. Ξεκαθαρίσαμε το εξής ζήτημα ότι η αδιέξοδη αυτή πολιτική οδηγεί σε δύο εκδοχές: Είτε να υπογράψουν, όπως φαίνεται και όπως δρομολογείται -θα τα δούμε βέβαια τις επόμενες μέρες- μια επώδυνη συμφωνία, με σκληρά αντιλαϊκά μέτρα – νέο μνημόνιο ή να δρομολογηθούν εξελίξεις κρατικής χρεοκοπίας, με grexit, με έξοδο από το ευρώ ή με διπλό νόμισμα ή με οτιδήποτε άλλο. Αυτό κυρίως το λένε οι «εταίροι», δεν το λένε στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών τα πολιτικά κόμματα, το λένε οι «εταίροι». Άρα λοιπόν ο λαός μας πρέπει να είναι προετοιμασμένος. Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι και οι δυο αυτές εκδοχές είτε δηλαδή συμφωνία με μνημόνιο και σκληρά μέτρα είτε grexit ή οτιδήποτε άλλο θα είναι σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους προϋποθέτει μια συνολικά άλλη στρατηγική, προϋποθέτει εργατική – λαϊκή εξουσία, το λαό να είναι πραγματικά στην εξουσία και να προχωρήσει σε κοινωνικοποίηση, σε αποδέσμευση από την ΕΕ, σε μονομερή διαγραφή του χρέους. Αυτό συνιστά μια ολοκληρωμένη συνολικά διαφορετική πρόταση του ΚΚΕ και δεν σχετίζεται με τις διάφορες απόψεις που θα οδηγήσουν σε νέα φτωχοποίηση το λαό μας. Και εννοώ απόψεις που υπάρχουν και σε άλλα κόμματα, μειοψηφικές αυτή τη στιγμή, όπως είναι το κυβερνών κόμμα για έξοδο μόνο από το νόμισμα».

...Το δημοψήφισμά τους

Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

…το δημοψήφισμά τους

Δεν έγινε δημοψήφισμα για την είσοδό μας στην «ΕΟΚ των μονοπωλίων» που έλεγε και ο Ανδρέας. Δεν έγινε δημοψήφισμα για να υπογράψουμε την Συνθήκη του Μάαστριχτ (γνωστή σαν Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση) το 1992, για να μπούμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν έγινε δημοψήφισμα  το 2001 για να μπούμε στην ΟΝΕ. δεν έγινε δημοψήφισμα το 2005 για το«Ευρωπαϊκό Σύνταγμα». Δεν έγινε δημοψήφισμα το 2007 για την «Συνθήκη της Λισσαβόνας». «Για την τροποποίηση της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας», που υποκαθιστούσε το «εγκαταλειφθέν Ευρωπαϊκό Σύνταγμα». Δεν έγιναν δημοψηφίσματα για μια σειρά άλλες κρίσιμες στιγμές για τη χώρα μας που έπρεπε ο κόσμος να πει τη γνώμη του, και μας προκύπτει αυτό το ΣΥΡΙΖΑαίϊκο δημοψήφισμα. Και τι δημοψήφισμα!

Ένα δημοψήφισμα που στήθηκε έτσι που να μην μπορείς να πεις τη γνώμη σου! Ένα δημοψήφισμα που το ερώτημά του προκαθορίζει και την απάντηση! Γιατί ό,τι και να ψηφίσεις την Κυριακή, θα βγει “ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΕ”. Και αυτό γιατί:

Αν ψηφίσεις το «Ναι» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, του Σαμαρά, του Θεοδωράκη, του Καμίνη, του Σόϊμπλε και των κλώνων του, της Λαγκάρντ, του Γιουνκέρ και ολόκληρου του σιμσιλέ τους, της ντρουζίνας (παρέας) τους, που εκβιάζουν, απειλούν, τρομοκρατούν και με κάθε «δημοκρατικό» μέσο καλούν το λαό να κάνει δήλωση εθελοδουλείας και μαζοχισμού….επικροτείς  και εγκρίνεις τη συνέχιση της πολιτικής που σε οδήγησε στην εξαθλίωση, στα μαγκάλια και στις αιθαλομίχλες… Αυτό είναι το «ναι» τους.

Από την άλλη μεριά είναι ο κ.Τσίπρας και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που μας προτρέπουν στο «Όχι». Που δεν είναι  ένα «όχι» στους δυνάστες, στους τοκογλύφους, στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στην ΕΚΤ, στα μνημόνια, στα βάσανά μας, αλλά ένα μεταμφιεσμένο «ναι» με το μνημόνιο των 47+ σελίδων που φέρει την υπογραφή του κ. Τσίπρα. Το «όχι» τους είναι «ναι» σε τρίτο μνημόνιο!

Γι αυτό λέμε ότι είναι ένα δημοψήφισμα που σήμερα φτιάχτηκε έτσι που να μην μπορείς να εκφράσεις αντίθεση στην ΕΕ. Γι  αυτό κιόλας δεν έκαναν δεκτή την πρόταση του ΚΚΕ στη Βουλή.

Όλα αυτά μου θυμίζουν το «σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω», ή το γνωστό ανέκδοτο με τη Σουμέλα. Που όταν της τον…έβαλε ο Γιωρίκας, τον ρώτησε. Ποίος είπε σε να βάλτσατον. Τότε να βγάλατον της απάντησε ο Γιωρίκας. Όχι του φώναξε η Σουμέλα, καλά ένα απές, ποίος είπε σε να βάλτσατον».

Για όλα τα παραπάνω έχει σημασία να καταγραφεί με κάθε τρόπο στην κάλπη με τρόπο καθαρό, ανόθευτο η θέση του ΚΚΕ με δύο «ΌΧΙ» και στην πρόταση των τριών ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ, «ΟΧΙ» και στην πρόταση-μνημόνιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και ένα «ΝΑΙ». Στην αποδέσμευση από την Ε.Ε με το λαό στην εξουσία». Ένα «ΝΑΙ» που είναι «ΌΧΙ» στην ΕΕ- αποδέσμευση τώρα από την Λυκοσυμαχία. Και πολλά ακόμη «ΌΧΙ» που δεν θα μπορεί κανείς να τα μακιγιάρει.

Να πέσει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ κι ας το θεωρήσουν τεχνητά άκυρο, γιατί δεν θέλουν να διαλέγει ο κόσμος άλλον δρόμο απ’ το δικό τους. Για όλους εμάς που θα «το ρίξουμε» «θα είναι πολιτικά έγκυρο και μετρήσιμο στην κάλπη. Το μόνο ουσιαστικό, ελπιδοφόρο και εξεργετικό «Όχι» που υπάρχει:»

Δημοψήφισμα: Τριπλό ΟΧΙ

Δημοψήφισμα: Τριπλό «ΟΧΙ»

Αποσπάσματα από 2 άρθρα του Νίκου Μπογιόπουλου

    Από τη μια είναι ο Σαμαράς και ο Γιούνκερ. Είναι ο Θεοδωράκης και οι παραπόταμοι του  Σόιμπλε. Είναι το ΠΑΣΟΚ και η Λαγκάρντ μετά του Τόμσεν.

Είναι δηλαδή αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στα μαγκάλια, στην εξαθλίωση, στην αιθαλομίχλη.

    Αυτοί είναι που κρύβονται πίσω από τις ουρές στα ΑΤΜ για να ξεχαστούν και – ακόμα πιο αισχρό – να δικαιωθούν (!) οι ουρές που οι ίδιοι προκάλεσαν, οι ουρές των συσσιτίων, οι ουρές των ανέργων, οι ουρές των παιδιών που υποσιτίζονται, οι ουρές των Ελλήνων που μεταναστεύουν για ένα κομμάτι ψωμί.  

    Όλοι αυτοί, σε συνεργασία με τους απανταχού «συμμάχους», «εταίρους» και «φίλους» μας, από τους Αμερικάνους μέχρι τους Κινέζους, με την ευγένεια που αρμόζει στους  δημοκράτες που συναναστρέφονται με κοράκια και οικονομικούς δολοφόνους, μας προτρέπουν:

Ψηφίστε «ναι».    

    Αλλά το «ναι» τους το ξέρουμε. Είναι «ναι» στα εκατομμύρια των φτωχοποιημένων, είναι «ναι» στο 60% της άνεργης νεολαίας, είναι «ναι» στις χιλιάδες αυτοκτονίες, είναι «ναι» στα Μνημόνια!

    Το «ναι» τους το ξέρουμε. Είναι ακριβώς αυτό το «ναι» που μας οδήγησε εδώ που μας οδήγησε. Είναι το «ναι» στους τραπεζίτες και στους εργολάβους, είναι το «ναι» στους εγχώριους και ξένους «νταβατζήδες» που επιδεικνύεται από συστάσεως του ελληνικού κράτους.

    Το «ναι» τους είναι συνώνυμο του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω». Εκβιάζουν, απειλούν, τρομοκρατούν και με κάθε «δημοκρατικό» μέσο που διαθέτουν καλούν το λαό να υποκλιθεί στους σφαγιαστές του. Καλούν το λαό να κάνει δήλωση εθελοδουλείας και μαζοχισμού….

 …Από την άλλη μεριά είναι ο κ.Τσίπρας και η κυβέρνησή του. Είναι μια κυβέρνηση που το πεντάμηνο της περίφημης διαπραγμάτευσης από το «καταργούμε τα Μνημόνια» έφτασε να βάζει τη δική της υπογραφή κάτω από τα δικά της – τα «47 + 10 σελίδες» - Μνημόνια.

    Ο κ.Τσίπρας και η κυβέρνησή του μας προτρέπουν στο «όχι». Αλλά τι είδους «όχι» είναι αυτό; Είναι ένα «όχι» που βάζει τέλος στις διαπραγματεύσεις που οδηγούν όχι σε «έντιμους», ούτε καν σε «επώδυνους», αλλά σε επαίσχυντους;

Το «όχι», όπως το εννοεί και όπως θα το διαχειριστεί η κυβέρνηση του κ,.Τσίπρα, είναι ένα «όχι» σε δυνάστες, σε τοκογλύφους, σε γκάνγκστερ, ή θα αξιοποιηθεί σαν μεταμφιεσμένο «ναι» για να συνεχιστεί ο σφαγιασμός του λαού στα τραπέζια της ίδιας διαπραγμάτευσης με τους ίδιους δυνάστες, με τους ίδιους τοκογλύφους, με τους ίδιους γκάνγκστερ;

…Δημοψήφισμα λοιπόν. Ο λόγος στον λαό, λοιπόν. Ναι, δημοψήφισμα. Αλλά σε ποιό ερώτημα; Σε ένα ερώτημα που το υπονομευμένο «όχι» του θα αξιοποιηθεί ως το αμπαλάζ του υποτελούς, του ραγιάδικου «ναι»; Σε ένα δημοψήφισμα που όσα αντιδραστικά εμπεριέχει το «ναι» του εισάγονται από την πίσω πόρτα με το περιτύλιγμα του «όχι»;

    Τι δημοψήφισμα; Εκεί που το «ναι» ισοδυναμεί με τον Αρμαγεδδώνα του «Μνημονίου των θεσμών» και εκεί που το «όχι» ισοδυναμεί με το τσουνάμι του «Μνημονίου των 47 + 10 σελίδων»;

       …Δημοψήφισμα λοιπόν. Αλλά αφού το κάνουν που το κάνουν και χωρίς αυταπάτες για το πώς επιδιώκουν να διαμορφώσουν την «ελεύθερη βούληση» των ψηφοφόρων, χωρίς αυταπάτες ότι οι μεν θέλουν το «ναι» για να επιβάλλουν το «όχι» στα δικαιώματα του λαού, και οι δε θέλουν ένα «όχι» για να συνεχίσουν να λένε «ναι» στην καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του λαού, ας το αξιοποιήσουμε. 

    Πώς; Ακόμα κι αν η δημοκρατία τους είναι τόσο δημοκρατική ώστε να θεωρεί… άκυρο ό,τι αρνείται τόσο τη Σκύλλα όσο και τη Χάρυβδη, ακόμα κι αν θεωρούν ότι είναι… άκυρο να διαλέγεις άλλο δρόμο από εκείνον που περνά μέσα από τις Συμπληγάδες, έχει μεγάλη σημασία να καταγραφεί με τρόπο ανόθευτο, πολιτικά έγκυρο και μετρήσιμο στην κάλπη το μόνο ουσιαστικό, ελπιδοφόρο και εξεργετικό «Όχι» που υπάρχει:

    «Όχι στην ΕΕ- αποδέσμευση τώρα» από τον «λάκκο των λεόντων»! 

    Ένα «Όχι» που κανείς δεν θα μπορεί τη Δευτέρα να το μακιγιάρει όπως θέλει. Ένα «Όχι» που θα κατατεθεί στους αγώνες του λαού και δεν θα επιδέχεται καμίας «ασάφειας».   

    «Όχι και ξανά Όχι και πάλι Όχι», λοιπόν! «Όχι σε όλα τα Μνημόνια»! «Όχι και στις υπογραφές – Όχι και στις διαπραγματεύσεις Μνημονίων»! «Όχι στον λάκκο των λεόντων»! «Όχι στα δεσμά της ΕΕ»! Αποδέσμευση! Τώρα!