Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Είδες η «Αριστερο»-ακρο-δεξιόστροφη κυβέρνηση; Δωράκι στους τραπεζίτες!



Εν ριπή οφθαλμού

Είδες η «Αριστερο»-ακρο-δεξιόστροφη κυβέρνηση; Δωράκι στους τραπεζίτες!

Μέχρι τώρα ίσχυε ότι από την εκποίηση της περιουσίας της επιχείρησης καλύπτονταν κατά προτεραιότητα οι αποζημιώσεις των εργαζομένων.
Σύμφωνα με την δέσμευση της κυβέρνησης Τσίπρα προς τους «εταίρους», αυτό αλλάζει. Με τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας τώρα πια προτεραιότητα αποζημίωσης δεν έχουν οι εργαζόμενοι, αλλά οι τράπεζες!!! Εκείνες είναι που θα εισπράττουν πρώτες και από το 70% της εκποιούμενης περιουσίας. Όσο για τους εργαζόμενους θα έπονται των τραπεζιτών και θα έχουν να μοιραστούν με πιθανές απαιτήσεις προμηθευτών ό,τι θα έχει απομείνει από το υπόλοιπο 30%...
Βάζουν τον τραπεζίτη πάνω από τον εργαζόμενο και μάλιστα σε μια χώρα λουκέτων και ανέργων που ελπίζουν και προσμένουν σε μια αποζημίωση για να καλύψουν κάποιες έστω από τις ανάγκες τους.

Ήδη υπάρχουν καταγγελίες εργαζομένων ότι επιχειρήσεις παίρνουν συνεχείς αναβολές με διάφορες προφάσεις όπως και τα capital control  και τραβάνε τις υποθέσεις μέχρι τέλους του χρόνου, αφού από τις αρχές του 2016 θα ισχύει η νέα ρύθμιση και οι αποζημιώσεις των εργαζομένων θα γίνουν καπνός…

Είδες η «Αριστερο»-Δεξιόστροφη κυβέρνηση του «αριστερού» κ. Τσίπρα;
Αυτή την πολιτική αλητεία ψηφίσατε. Τους «Μπορώ να κάνω πράγματα που δεν είναι ιδιαίτερα αριστερά» (Τσακαλώτος.) Που κάνουν αυτά που δεν έκανε πριν απ’ αυτούς η δεξιά . Αυτούς που πρωτεύουν στη υποκρισία, τη δημαγωγία, τον αμοραλισμό, την πολιτική εξαπάτηση. Τα γκεσέμια των συμφερόντων των αφεντικών. Φάτε κι άλλη «ελπίδα « τώρα…
Άντε ρε λαέ, μία ξύπνα ρε γαμώτο, μία ξύπνα…


Λέων Αυδής: 15 χρόνια απο τον θάνατό του


Είπανε  ότι ήταν ανιδιοτελής. Ηθικός. Σεμνός. Διανοούμενος. Εργάτης. Αγωνιστής. Ότι ήταν «κύριος» με κεφαλαίο «Κ». Ότι διέψευσε πανηγυρικά όσους διακηρύσσουν ότι η ένταξη ενός διανοούμενου στον οργανωμένο αγώνα, στον αγώνα του λαού, στον κομμουνιστικό αγώνα, οδηγεί στην ισοπέδωση της προσωπικότητας.
    Όλα όσα ειπώθηκαν για τον Λέων ήταν έτσι. Τίποτα παραπανίσιο. Τίποτα ψεύτικο. Γιατί ο Αυδής ήταν Κομμουνιστής. Αυτός ήταν ο μεγάλος τίτλος για έναν άνθρωπο που απεχθανόταν όσο τίποτε τα πολλά και κυρίως τα «μεγάλα» λόγια.
    Σήμερα συμπληρώνονται 15 ολόκληρα χρόνια από τον θάνατο του Λέων. Αυδή. Αλλά ο Λέων είναι και θα είναι πάντα εδώ για να μας θυμίζει:
«Ο άνθρωπος είναι μια αξία, μόνο επειδή υπάρχει, και η ζωή
είναι ωραία. Δεν πρέπει να ξοδεύεται και να γίνεται αντικείμενο
εκμετάλλευσης από την ολιγαρχία. Ούτε να σπαταλιέται σε στάσεις φυγής, σε στάσεις εξαφάνισης, αποχής από την κοινωνική ζωή». 
(του Νίκου Μπογιόπουλου)

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Ο Τσίπρας στο ίδρυμα Κλίντον!



ΚΚΕ: Σχόλιο για την παρουσία του πρωθυπουργού στη Γ.Σ. του ΟΗΕ και το ίδρυμα Κλίντον
Σε σχόλιο που εξέδωσε για την παρουσία του πρωθυπουργού στη Γ.Σ. του ΟΗΕ και το ίδρυμα Κλίντον, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει τα εξής: 
«Τη στιγμή που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ετοιμάζεται να στείλει στο λαό το βαρύτατο λογαριασμό του τρίτου μνημονίου των 86 δις, ο κ. Τσίπρας, απ’ τις ΗΠΑ και τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, συνεχίζει την κοροϊδία ότι μια πιθανή αναδιάρθρωση του χρέους θ’ αντιμετωπίσει τη φτώχεια και την ανεργία. Στην πραγματικότητα το τσάκισμα του λαού είναι το προαπαιτούμενο της όποιας αναδιάρθρωσης χρέους και καπιταλιστικής ανάκαμψης. Οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι κάποιοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που θα ''τσεπώσουν'' τα όποια ποσά εξοικονομηθούν απ’ αυτήν.
Το γεγονός μάλιστα ότι οι θέσεις του κ. Τσίπρα προβλήθηκαν κάτω απ’ τη στέγη Κλίντον και παραγόντων τύπου Στίγκλιτς και Σόρος, κάνει τον καθένα και την καθεμιά να αντιλαμβάνεται ότι υπηρετούν άλλους στόχους κι όχι την αγωνία του ελληνικού λαού να βελτιώσει τη ζωή του».

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

«Έρχετ’ ο Χειμώνας κι ο κοσμάκης θα τα χάσει»



Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

«Έρχετ’ ο Χειμώνας κι ο κοσμάκης θα τα χάσει»

Στις εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη του 2015 δεν μπορεί να  πει κανείς και καμία  ότι πήγε να ψηφίσει χωρίς να ξέρει, χωρίς να τα έχει δοκιμάσει όλα, χωρίς να έχει αποκτήσει εμπειρία από τα λόγια και τα έργα…
Γνώρισε τη μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ, τον εκσυγχρονισμό του Σημίτη, τις ιδιωτικοποιήσεις, τα μνημόνια του Παπανδρέου και του Σαμαρά.  Τον «αριστερό» Τσίπρα και μας έφερε το 3ο μνημόνιο το…μακρύτερο. Που μας είπε ψέματα πολλά με το λεγόμενο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», μας είπε ψέματα, προεκλογικά και μετεκλογικά στις εκλογές του Γενάρη, στο δημοψήφισμα. Και  σ’ αυτές τις εκλογές ειπώθηκαν από του ΣΥΡΙΖΑίους ψέματα πολλά. Όπως έγραψε και ο Μ. Λουντέμης: «Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, αφού δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα είπαν». Και όχι μόνο από τους ΣΥΡΙΖΑίους και από τους άλλους του λεγόμενου «Φιλοευρωπαϊκού τόξου».
Αλλά μήπως είναι άραγε τυχαίο ότι σ’ αυτές τις εκλογές δεν υπήρχαν πουθενά οι «πρώτες 100 μέρες» της επόμενης κυβέρνησης; Όχι δεν είναι, γιατί κρύβουν τις «πρώτες 100 μέρες» επειδή ξέρουν τι θα κάνουν. Θα εφαρμόσουν το 3ο μνημόνιο και ότι αντιλαϊκό αυτό περιλαμβάνει.
Ήξερε λοιπόν ο λαός και πήγε στις κάλπες και παρόλα αυτά ψήφισε όπως ψήφισε. Στα καζέλια του. Η μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν τιμωρήθηκε, αλλά επικροτήθηκε. Δεν χόρτασαν ως φαίνεται «ελπίδα»!
Ψήφισε τους ΑΝΕΛ και τον Καμμένο που έκανε με τον Τσίπρα της νέα «Αριστερο-ακροδεξιά» συγκυβέρνηση. «Γαία πυρί μιχθήτω». Ψήφισε όλα τα μνημονιακά κόμματα τα πρόθυμα να συνεργαστούν στην εφαρμογή των αντιλαϊκών επιλογών που ούτως ή άλλως ψήφισαν με το 3ο μνημόνιο και τους εφαρμοστικούς νόμους του. Ψήφισε τη Χρυσή Αυγή, το ναζιστικό μόρφωμα, τα μαντρόσκυλα, την σιδερένια γροθιά των επιχειρηματιών, του κεφαλαίου. Μέχρι τον Λεβέντη ψήφισε που σασίρτσι (συμπαθής κατά τα άλλα ως άνθρωπος), που τον έφερναν στα καφενεία του Κιλκίς και έκαναν πλάκα μαζί του και τώρα του έδωσαν στον νομό μας σχεδόν 4,5%
Όσον αφορά το ΚΚΕ, στα ίδια. Τι κι αν επαληθεύεται για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τι κι αν είναι πρωτοπορία σ’ όλους τους αγώνες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τι κι αν δεν υπάρχει ούτε ένα όνομα στελεχός του στις «λίστες της παρανομίας», η βελόνα κολλημένη εκεί σ’ όλες τις τελευταίες εκλογές.
 Ο κόσμος αλλάζει προς το χειρότερο (και μας τρομάζει), εμείς αλλάξαμε Γ. Γραμματέα γιατί το ήθελε και ο κόσμος,  πέφτουν τα αντιλαϊκά μέτρα «σαν το χαλάζι». Πέφτουν οι κυβερνήσεις, «Πέφτουν τα φύλλα  απ’ τα κλαδιά χλωμά και μαραμένα» πάνε κι έρχονται οι Άνοιξες, τα Καλοκαίρια, οι Χειμώνες, και το ΚΚΕ εκεί.  Στο 5,5%. Κοντεύουμε να το πιστέψουμε και εμείς ότι αυτό είναι πλέον το ταβάνι μας. Ούτε από τη μείωση της συμμετοχής καρπώθηκε τίποτα  αλλά έχασε κιόλας τριανταεξήμιση χιλιάδες ψήφους σε σχέση με το Γενάρη.
Γιατί ρε γαμώτο έχεις κολλήσει στο πεντέμισι; Αφού έχεις τη  θέση για αποδέσμευση από την ΕΕ, που ο ρόλος της γίνεται αντιληπτός από ολοένα και ευρύτερα στρώματα; (Θα πεις γίνεται αντιληπτός αλλά πώς να πάρεις ψήφους όταν το 90% δεν θέλουν αποδέσμευση! Θέλουν να είναι Ευρω-πέοι…)
Αφού όλοι εκτιμούν τις θέσεις σου γιατί δεν σε ενισχύουν; Τις θεωρούν ανεφάρμοστες; Ούτε για δύναμη που θα αγωνίζεται για να μειωθούν οι επιπτώσεις από τη θύελλα των αντιλαϊκών μέτρων, δε σε θέλουν; Εντάξει οι εκλογές δε προσφέρονται για μας δώσουν χαρά, γιατί ακόμα κι ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα δε σημαίνει απαραίτητα αντίστοιχα θετικές διεργασίες και σε επίπεδο κινήματος. Όταν όμως λαός δεν μπορεί να κάνει ένα τόσο δα μικρό βήμα μέσα στο παραβάν, φαντάσου πόσο δύσκολο θα του φανεί να εκτεθεί σε δημόσια θέα για ένα μεγαλύτερο, αποφασιστικό άλμα.
Ο Αντόνιο Γκράμσι διαπίστωνε ότι «η κρίση  συνίσταται ακριβώς στο γεγονός ότι το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί· και σε αυτό το μεσοδιάστημα συμβαίνουν τα πιο ποικίλα παθολογικά φαινόμενα…».
Εν πάσει περιπτώσει αυτός είναι ο λαός, έτσι αποφάσισε. Τι γίνεται τώρα;
Η κυβέρνηση το λέει καθαρά δια στόματος Κατρούγκαλου: «Ουσιαστικά, αναγκαζόμαστε να κάνουμε σε διάστημα λιγότερο από ένα μήνα όσα το παλαιοκομματικό σύστημα δεν μπόρεσε να κάνει σε σαράντα χρόνια. Έχουμε αποδείξει, όμως, ως κυβέρνηση ότι μπορούμε να ανταποκριθούμε σε τόσο κρίσιμες προκλήσεις». Εμείς δεν έχουμε αμφιβολία ότι στόχος της νέας κυβέρνησης θα είναι η γρήγορη και απρόσκοπτη υλοποίηση των αντιλαϊκών μέτρων που προβλέπονται στο τρίτο μνημόνιο και που είναι προ των πυλών.
Να ξαναθυμίσουμε τα πρώτα μέτρα:



Τα παραπάνω και…άλλα και το ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας και του πλούτου της χώρας. . «Ξεπουλάνε το χιόνι τ’ ουρανού» που έλεγε και ο Κατράκης στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Ταξίδι στα Κύθηρα»
Με το καλό να μας μπουν, και  θα αργήσουν πολύ να μας βγουν!
Και όσο ο καιρός θα κρυώνει, τόσο η π----α θα μεγαλώνει…

Κώστας Πινέλης

Δημοσιεύθηκε και στις εφημερίδες «Πρωϊνή» και «Ειδήσεις» του Κιλκίς

 



Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Χρυσή Αυγή: Οι απόγονοι του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Αυτούς ψηφίσατε!



Αυτούς ψηφίσατε! Τους απογόνους του Χίτλερ του Μουσολίνι και των συνεργατών τους στην Ελλάδα.
Επειδή πιστεύουμε ακράδαντα ότι η πλειοψηφία αυτών που ψήφισαν Χρυσή Αυγή δεν είναι Ναζιστές-Φασίστες, για τον λόγο αυτό έχουν μεγάλη ευθύνη στο γεγονός ότι το εγκληματικό-ναζιστικό  αυτό μόρφωμα έχει διαμορφώσει μια σταθερή πολιτική επιρροή. Όπως μεγάλες ευθύνες φέρουν όλα τα άλλα κόμματα, πλην ΚΚΕ, από το κυβερνητικό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, την αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ, αλλά και τα άλλα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης, που δεν την αντιπάλεψαν ουσιαστικά, πολιτικά, ανοιχτά στην προεκλογική περίοδο, αλλά και πιο πριν.
Θα συνεχίσουμε να υψώνουμε τη σημαία του αγώνα ενάντια στο ναζισμό - φασισμό και τους σημερινούς εκπροσώπους του στην Ελλάδα, που δηλητηριάζουν εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις, οργανώνουν τάγματα εφόδου, στήνουν δουλεμπορικά παραμάγαζα, παρά την προσπάθεια εμφάνισης ενός πιο «νομιμόφρονος» προσώπου, εξαιτίας και των ποινικών διώξεων που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Κώστας Πινέλης

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΚΕ. Κάπα Κάπα Έψιλον: τρία κόκκινα γράμματα και στην κάλπη



ΚΚΕ. Κάπα Κάπα Έψιλον: τρία κόκκινα γράμματα και στην κάλπη
ΚΚΕ
Τρία κόκκινα γράμματα –
πολύ πονέσαμε, σύντροφοι,
πολύ ξαγρυπνήσαμε
πολύ μακριά κοιτάξαμε·
από κανέναν δεν το δανειστήκαμε το κόκκινο.
– δικό μας αίμα·
τρία κόκκινα γράμματα
σεμνή υπογραφή του λαού μας
στις λεωφόρους του μέλλοντος –
ο δρόμος φεύγει γρήγορα
η Ιστορία δε γυρίζει πίσω.
Γιάννης Ρίτσος
ΚΚΕ λοιπόν. Γιατί ένα ισχυρό ΚΚΕ, με αυξημένη εκλογική δύναμη, είναι εγγύηση για την ενδυνάμωση των εργατικών-λαϊκών αγώνων. Διότι, την επομένη των εκλογών, όταν οι άλλοι θα προβάρουν υπουργικά κοστούμια, το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του στο ταξικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, θα βρίσκονται και πάλι στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Θα βρίσκονται εκεί όπου χτυπά η καρδιά των ανθρώπων του μόχθου, στο πλευρό των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας, των αυτοαπασχολούμενων, των συνταξιούχων. Γιατί οι κομμουνιστές δεν σε θυμούνται μόνο την προεκλογική περίοδο, αλλά βρίσκονται συνέχεια στις επάλξεις των λαϊκών αγώνων, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, παλεύοντας για το «απλό που είναι δύσκολο να γίνει».
Η κοινωνική, πολιτική και κυρίως ταξική πραγματικότητα έχει διαμορφωθεί έτσι ούτως ώστε δεν αφήνει πολλά περιθώρια. Ακόμη και κάποιος που δεν είναι κομμουνιστής, δεν έχει πλέον και πολλά περιθώρια να μην είναι πια κομμουνιστής. Ακόμη κι' αν δεν συμφωνεί σε όλα με την ιδεολογία και τις θέσεις του ΚΚΕ, δεν έχει πλέον πολλά περιθώρια να μην συνταχθεί με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Μια πολιτική πρόταση που, όπως έγραφε κι' ο Μπρεχτ «είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι παραφροσύνη, μα το τέλος της παραφροσύνης. Δεν είναι χάος. Μα η τάξη. Είναι το απλό. Που είναι δύσκολο να γίνει»

Δαγκωτό ΚΚΕ,  Όπλο του λαού στο όπιο που τον ποτίζουν.
Σύντροφοι, οπαδοί και φίλοι. Τιμήστε τους παλιούς αγωνιστές συγγενείς σας. Που αγωνίστηκαν, που έδωσαν τη ζωή τους για να ζήσουμε, να ζήσει ο λαός και ο τόπος μας καλύτερα.
«Ανάψτε ένα κεράκι» στη μνήμη τους.
 Άντε «Καλό βόλι».


Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 2015

Τη δική σου δύναμη ψήφισε λαέ



Τη δική σου δύναμη ψήφισε λαέ, υπάρχει λύση με το ΚΚΕ
Αυτό το μήνυμα έστειλε η μεγάλη συγκέντρωση του ΚΚΕ στο Σύνταγμα, την Τετάρτη
  • ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θέλουν την ψήφο του λαού για να έχουν «λευκή επιταγή» στα νέα αντιλαϊκά μέτρα που θα εφαρμόσει η επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, είτε κορμός είναι ο ένας είτε ο άλλος. Τα αντιλαϊκά μέτρα, τα μνημόνια, η στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ δεν διορθώνονται.
  • ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ θέλουν την ψήφο για να βάλουν και αυτοί πλάτη στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση.
  • Οι «παλιοί» ζητούν συγχωροχάρτι για το παρελθόν, οι «νέοι» ζητούν μια «δεύτερη ευκαιρία» ώστε να συνεχίσουν από κοινού να στηρίζουν το κεφάλαιο, την ΕΕ, να υποβάλλουν το λαό σε νέες θυσίες.
  • Λύση για το λαό δεν είναι να ακολουθήσει τον ίδιο αδιέξοδο δρόμο, να ξαναπιστέψει το μεγάλο ψέμα ότι μπορεί να βρει διέξοδο μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την ΕΕ που του σερβίρει ο ΣΥΡΙΖΑ 2 της ΛΑΕ.
  • Λύση για το λαό δεν είναι η εγκληματική φασιστική Χρυσή Αυγή, που θα αξιοποιήσει τη δύναμη που θα της δοθεί για να χτυπήσει αύριο το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να επιβάλει «άκρα του τάφου σιωπή» για λογαριασμό των αφεντικών της, του κεφαλαίου.
  • Για το λαό υπάρχει λύση με δυνατό ΚΚΕ, στο δρόμο της ανατροπής.
  • Με δυνατό ΚΚΕ από την κάλπη μπορεί την επόμενη μέρα των εκλογών να εκφραστεί ισχυρή εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση.
 Ριζοσπάστης 19/9/2015

3ο ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ



3ο ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Αυτό είναι το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε τη ΝΔ





Ενας μακρύς κατάλογος αντιλαϊκών μέτρων θα υλοποιηθεί αμέσως μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτέμβρη, ανεξάρτητα από το σχήμα της επόμενης κυβέρνησης. Είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με κορμό τη ΝΔ, η επόμενη κυβέρνηση θα υλοποιήσει όλες τις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου που το ψήφισαν στη Βουλή ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και Ποτάμι. Αυτό ακριβώς είναι το επόμενο πρόγραμμα διακυβέρνησης. Αν δει κανείς τι προβλέπει το μνημόνιο για τους επόμενους μήνες θα καταλάβει ότι ο αντιλαϊκός «οδικός χάρτης» είναι έτοιμος και ότι από τις εκλογές θα προκύψει το σχήμα που θα τον υλοποιήσει.

Ριζοσπάστης

Αγτζίδης Βλάσης: επαγγελματίας, ταμένος αντικομμουνιστής



Πρωτάθλημα αντικομμουνισμού: «Αυγή» - Χρυσή Αυγή σημειώσατε Χ
Δημοσίευση: Παρ, 18/09/2015 - 11:42
Την Πέμπτη ο Μιχαλολιάκος διαμαρτυρόταν στον «Real Fm» γιατί δεν καταδικάζονται τα «εγκλήματα των κομμουνιστών που είναι τα χέρια τους βουτηγμένα στο αίμα», γιατί δεν καταδικάζεται το «ΚΚΕ που έχει προτομή του Στάλιν».
Την Παρασκευή τη σκυτάλη πήρε η «Αυγή» - καλά διαβάσατε η «Αυγή» όχι η Χρυσή Αυγή - με άρθρο του γνωστού και μη εξαιρετέου Βλάση Αγτζίδη, ο οποίος διαμαρτύρεται για την ανοχή του αστικού πολιτικού συστήματος απέναντι στο ΚΚΕ και το «σταλινισμό»!!
Το άρθρο θα μπορούσε να είναι άνετα γραμμένο και δημοσιευμένο για τη Χρυσή Αυγή, το «Στόχο» ή άλλα φασιστικά έντυπα, αφού επαναλαμβάνει τα γνωστά αντικομμουνιστικά στερεότυπα, βγαλμένα από τα σκοτεινά προπαγανδιστικά επιτελεία της μετεμφυλιακής περιόδου. Έχουμε και λέμε:
  • Το ΚΚΕ είναι ξενοκίνητο, ιδρύθηκε ως εκφραστής της ξενοκρατίας στην Ελλάδα και της υποτέλειας στην ΕΣΣΔ!
  • Το ΚΚΕ υποκρίνεται ότι έχει φιλολαϊκή διέξοδο για να επιβάλει στο λαό μια δικτατορία, θέλει την εργατική τάξη να είναι υπό εκμετάλλευση για λογαριασμό ενός γραφειοκρατικού μηχανισμού.
  • Χαρακτηρίζεται τυχοδιωκτισμός ο αγώνας του ΔΣΕ, η κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα.
  • Αναπαράγονται τα γνωστά περί προδοσιών, ενώ φτάνει στο σημείο να αναφέρεται στο ΚΚΕ με τον όρο «ΚΚΕ εξωτερικού», όρος ασφαλίτικος που χρησιμοποιούνταν μετά τη διάσπαση του 1968 και τη συγκρότηση του «ΚΚΕ εσωτερικού».
Είναι καθαρό ότι η προεκλογική δημοσίευση του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι τυχαία. Προφανώς η «Αυγή», καταφεύγοντας στο χυδαίο αντικομμουνισμό, επιδιώκει να θωρακίσει τον ΣΥΡΙΖΑ από την πολεμική που ασκεί το ΚΚΕ για την πολιτική του, τη στρατηγική του σύμπλευση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, το 3ο μνημόνιο που ψήφισε και θα εφαρμόσει αύριο (εφόσον γίνει κυβέρνηση).
Τόσο «πρώτη φορά αριστερά», λοιπόν...
902

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015

Αποχή;

Αποχή;
Αν η αποχή έλυνε προβλήματα, τότε στην Αμερική, όπου οι Πρόεδροι εκλέγονται με τις μισές ψήφους του μισού εκλογικού σώματος, ο λαός θα ζούσε εδώ και δεκαετίες σε παράδεισο.
    Αν η αποχή εμπόδιζε τη λήψη αντιλαϊκών μέτρων, τότε το 50% της αποχής στις ευρωεκλογές του 2014 θα είχε εμποδίσει την ΕΕ να κινείται στην κατεύθυνση των ομολογημένων ή ανομολόγητων Μνημονίων.
    Όσοι την Κυριακή λογαριάζουν να μην πάνε να ψηφίσουν, ας το σκεφτούν:
Η αποχή τους θα ενοχλήσει μια στάλα τον τραπεζίτη που πήρε το κομματάκι που του αναλογούσε από τα 250 δισεκατομμύρια των πενταετών «ανακεφαλαιοποιήσεων»; Με την αποχή του θα προβληματιστούν τάχα οι βιομήχανοι που αναμένουν μετεκλογικά την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων;
    Πόσο αυτή η μορφή της «διαμαρτυρίας», η οποία κατά καιρούς λανσάρεται από το ίδιο το σύστημα σαν «ενδεδειγμένη», θα εμποδίσει τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους πρόθυμους συνεταίρους τους να ερμηνεύουν την αποχή κατά το δοκούν και να την ενσωματώνουν στην προπαγανδιστική διπολική φαρέτρα;
    Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που δεν θα πάει την Κυριακή να ψηφίσει θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του απέναντι στο πολιτικό ψεύδος, την υποκρισία, την εξαπάτηση, την προδοσία και ότι άλλο «φιλολαϊκό» του έχουν σερβίρει οι κάθε λογής «σωτήρες» του.
    Και είναι πολύ λογική αυτή η δυσαρέσκεια. Όταν το πολιτικό κατεστημένο έχει καταστήσει την πολιτική συνώνυμο της γελοιοποίησης εννοιών και αξιών, της δημαγωγίας, των «θα», των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, του μαυρογιαλουρισμού. Όταν πολιτική λογίζεται η πασαρέλα του τίποτα, η αποθέωση της βλακείας, η φωταψία της υποκρισίας και του εξυπνακισμού, τότε ο αναχωρητισμός από τα κοινά μοιάζει με «κίνηση διαφυγής».
    Έτσι θέλουν να μοιάζει όλοι αυτοί που αφού έκαναν εμπόριο ελπίδας, αφού ξεπούλησαν δημοψηφίσματα, αφού εξευτέλισαν κάθε τους υπόσχεση, έφτασαν δεκαπενταυγουστιάτικα, άγρια χαράματα, μεταξύ μαγιό και πιτζάμας, να φορέσουν στον λαό ένα ακόμα τρίχρονο μνημονιακό χαλκά.
    Μοιάζει, λοιπόν, σαν «κίνηση διαφυγής». Αλλά δεν είναι. Στην πραγματικότητα είναι ομηρία και εγκλωβισμός σε όλα εκείνα τα κηρύγματα που πριμοδοτούν την ιδιώτευση, το «δε βαριέσαι», το «έλα τώρα καημένε», το «όλοι ίδιοι είναι», το «δε βγαίνει τίποτα», το «ασχολήσου με την πάρτη σου», .
Και όσο εσύ θα (νομίζεις ότι) ασχολείσαι με την πάρτη σου, κάποιοι άλλοι θα ασχολούνται μαζί σου...
    Πάντα έτσι γινόταν και πάντα έτσι θα γίνεται.
    Από την εποχή που οι αρχαίοι Έλληνες με τη λέξη «ιδιώτης» χαρακτήριζαν εκείνον που αποστρεφόταν τα κοινά - για να έρθουν αιώνες αργότερα οι Άγγλοι, να πάρουν την ελληνική λέξη και να την κάνουν «idiot» για να περιγράψουν τον «ηλίθιο» - οι ισχυροί το ίδιο επιδιώκουν: Να μετατρέψουν τα υποζύγιά τους σε αφοπλισμένους και ακίνδυνους παρατηρητές.
    Από την εποχή του Σόλωνα, που οι νόμοι αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα από όποιον επέλεγε την «ουδετερότητα» στις πολιτικές αντιπαραθέσεις και από την εποχή του Θουκυδίδη και του Περικλή, που ο αδρανής δεν εθεωρείτο «φιλήσυχος» αλλά «αχρείος», δηλαδή άχρηστος, η ίδια μάχη δινόταν: Να μη χαθεί και να μη σαμποταριστεί η έννοια της συλλογικότητας μέσα στη φενάκη και τα αδιέξοδα του ατομισμού.
    Μακριά από μας κάθε ματαιόσπουδη επίδειξη αρχαιογνωσίας. Αφήνουμε την αρχαιοπληξία για εκείνους που θέλουν να μακροημερεύσει το σύστημα με τους σύγχρονους είλωτες. Οι μαρξιστές δανειζόμαστε αυτές τις υψηλές έννοιες, αναγνωρίζοντας πόσο δίκιο είχε ο Λένιν που μέσα στο καμίνι της Επανάστασης δε σταματούσε να μελετά το «Μετά τα Φυσικά» του Αριστοτέλη, και υπεραμυνόμαστε του δικαιώματος του ανθρώπου του μόχθου (και όχι του «πολίτη» γενικά) να «μετέχει κρίσεως και αρχής».
    Που σημαίνει:
  • Αντίσταση σε εκείνους που επειδή ξεπουλήθηκαν οι ίδιοι θέλουν να ενσταλάξουν στη συνείδηση των ανθρώπων και ειδικά των νέων ότι όλα είναι ξεπουλημένα.
  • Μετατροπή της απογοήτευσης και της διάψευσης σε εμπειρία και γνώση που αντιπαλεύει την παραίτηση, το μπέρδεμα, την παραλυτική σύγχυση και τα μετασχηματίζει σε στέρεο πολιτικό συμπέρασμα και αφετηρία νέας διεκδίκησης.
  • Μετάπλαση της άσφαιρης διαμαρτυρίας και των ματαιωμένων ψευδαισθήσεων σε ριζοσπαστική συνείδηση.
  • Άρνηση του μηδενισμού και της «ιλουστρασιόν» όχθης της αποξένωσης.
  • Δραπέτευση από το θερμοκήπιο του «ωχαδερφισμού» που θέλει να εκτονώσει τη συσσωρευμένη οργή και να προτείνει στο ψέμα την κίβδηλη απάντηση του τίποτα.
    Μακριά από εμάς το αμετάκλητο ύφος εισαγγελέα προς όσους δεν πάνε να ψηφίσουν αηδιασμένοι από τον νεοΠΑΣΟΚισμό του ΣΥΡΙΖΑ και από τα παραμύθια παρθενογένεσης της ΝΔ. Αλλά και δεν είναι η ώρα να «χαϊδεύουμε τα αυτιά» της παραίτησης. Ούτε πρόκειται να μετατραπούμε σε ειδικούς αγορητές της «ανάγκης να πάνε στην κάλπη» και πέραν τούτου ουδέν.
    Αντίθετα, εκείνο που λέμε είναι πως ακόμα κι αν πήγαιναν να ψηφίσουν, και ψήφιζαν εκείνους που τους οδηγούν στη φυλακή της δήθεν «ιδιωτικής» απόδρασης, ή τα φασιστικά απόβλητα αυτού του συστήματος, ή την επανέκδοση των προηγούμενων αυταπατών, πάλι μια τρύπα στο νερό θα κάνανε.
    Το φλέγον, ειδικά για τους νέους ανθρώπους που είδαν το «Όχι» της γενιάς τους να ξεπουλιέται και να γίνεται ένα επαίσχυντο «Ναι», είναι να αντισταθούν στην ισοπέδωση.
    Να μη συνθηκολογήσουν με το κήρυγμα ότι τα πράγματα έχουν πάρει μια «αμετάκλητη» και «μοιραία» τροπή, αλλά να συναντηθούν με το αίτημα της ανατροπής και να γίνουν ο καθένας χωριστά και όλοι μαζί οι φορείς της εναλλακτικής που θα σαρώσει τους κρυφοθατσερίσκους που τους εξαπάτησαν.
    Να μην αφήσουν τη δύναμή τους να μετατραπεί σε μπούμερανγκ εναντίον τους, «ψηφίζοντας» διά της απουσίας τους και της σιωπής τους δυνάστες τους.
    Θα το επαναλάβουμε: Οι εκλογές είναι μόνο μια στιγμή. Επαφίεται στον καθένα αν αυτή η στιγμή θα προσμετρηθεί είτε στην άσφαιρη και ξεστρατισμένη «εξέγερση» του καναπέ, είτε στα φληναφήματα περί «συμμετοχής» γενικώς και αορίστως, είτε στο δυναμικό «παρών» για τη διεκδίκηση μιας κοινωνίας ανθρώπινης μέσα από μια στάση ζωής αγωνιστική και διεκδικητική, όπου κι αν κανείς βρίσκεται: Στο εργοστάσιο ή στην αναζήτηση του μεροκάματου, στο γραφείο ή στη βιοπάλη του μικρομάγαζου, στο χωράφι, στο θρανίο του σχολείου ή τη βάρδια της ημιαπασχόλησης, στο αμφιθέατρο, στην κάλπη.

Άρθρο του Νίκου Μπογι'οπουλου

Να ξέρει ο λαός: αυτά είναι τα μέτρα των πρώτων ημερών της επόμενης κυβέρνησης μετά τις εκλογές

Άντε ρε λαέ, μία ξύπνα ρε γαμώτο

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Το τρίτο προεκλογικό σποτ του ΚΚΕ


Μνημόνιο και ξερό ψωμί, μνημόνιο και γαλέτα



Εν Ριπή Οφθαλμού

Μνημόνιο και ξερό ψωμί, μνημόνιο και γαλέτα

Κατέβαλαν προσπάθεια Τσίπρας_Μεϊμαράκης, στο πλαίσιο του ντιμπέιτ, να διαμορφώσουν διαχωριστικές γραμμές και αντιπαραθέσεις, όμως παρά τις κοκορομαχίες δεν μπόρεσε να κρυφτεί η σύμπλευσή τους στη στρατηγική που υπαγορεύουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, η οποία αποτυπώθηκε στην από κοινού ψήφιση του τρίτου μνημονίου,
Έγινε σε όλους προφανές ότι ο καβγάς είναι για το πάπλωμα. Αφορά το ποιος θα εφαρμόσει καλύτερα και πιο γρήγορα το νέο αντιλαϊκό μνημόνιο. Ολοφάνερη έγινε και η προσπάθεια να υφαρπάξουν τη λαϊκή ψήφο με αυταπάτες, κάλπικα διλήμματα και θολές υποσχέσεις για ψίχουλα στα πλέον εξαθλιωμένα τμήματα του λαού.
Αποδείχτηκε ότι τα λαϊκά στρώματα  δεν πρέπει να έχουν ως κριτήριο ποια κυβέρνηση θα βγει απ' τις εκλογές αφού αυτή θα είναι από χέρι αντιλαϊκή.
Κριτήριο θα πρέπει να είναι το μπόι της αντιπολίτευσης που θα ορθώσει ο λαός την επόμενη μέρα. Μόνο το ΚΚΕ μπορεί να εκφράσει μια πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση, γιατί μόνο το ΚΚΕ έχει πρόταση σε ρήξη με τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την ΕΕ και την εξουσία τους.

Χρυσή Αυγή::Ούτε μια ψήφο στο μαντρόσκυλο του συστήματος, στην σιδερένια γροθιά των αφεντικών



Εν Ριπή Οφθαλμού

Ούτε μια ψήφος στη «Χρυσή Αυγή» στο μαντρόσκυλο του συστήματος, στην σιδερένια γροθιά των αφεντικών

Μπροστά στις εκλογές της Κυριακής, δεν πρέπει να ξεφύγει από την προσοχή του λαού η προσπάθεια που κάνει η Χρυσή Αυγή να παίξει με αντιμνημονιακή ρητορεία για να εγκλωβίσει ανθρώπους μπουχτισμένους από την πολιτική των κομμάτων που κυβέρνησαν και στήριξαν μνημόνια. Η ρητορεία αυτή του φασιστικού μορφώματος είναι πέρα για πέρα κάλπικη.
Η Χρυσή Αυγή είναι το μαντρόσκυλο του συστήματος, που ανάλογα με τις ανάγκες του το μαζεύει ή το ξαμολάει. Είναι δύναμη κρούσης του κεφαλαίου, που με τη δημαγωγία, το ψέμα και το λαϊκισμό, την προσαρμογή της ανάλογα με τις περιστάσεις σαν το ερπετό, έχει στόχο να εγκλωβίσει λαϊκές συνειδήσεις. Είναι η σιδερένια γροθιά των αφεντικών. Δεν έχουν το θάρρος να πουν ότι είναι νεοναζιστές, φασίστες και παριστάνουν τους εθνικιστές.
Τα «έργα και οι μέρες» της, οι δηλώσεις των ίδιων των στελεχών της, οι ερωτήσεις που έχει καταθέσει στη Βουλή, είναι αδιάψευστος μάρτυρας ότι πίσω από τη χρυσαυγίτικη αντισυστημική μάσκα βρίσκεται η εξουσία των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, η εξουσία των μονοπωλίων. Αλλωστε και ιστορικά θυμίζουμε οτι το μονοπωλιακό κεφάλαιο των Κρουπ, Ζίμενς, Μπος, Τίσεν, Ντόιτσε Μπανκ χρηματοδοτούσε την άνοδο του ναζισμού στη Γερμανία, την πολεμική μηχανή του Χίτλερ. Μόνο για τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου έχει καταθέσει 136 ερωτήσεις στη Βουλή. Στήνει δουλεμπορικά με το μανδύα των σωματείων ή των γραφείων εύρεσης εργασίας μόνο για Ελληνες, προκειμένου να τροφοδοτήσει τα αφεντικά με φτηνότερους εργαζόμενους.
Καμιά λαϊκή ψήφος να μην πάει στους θαυμαστές του Χίτλερ, στους ιδεολογικούς και πολιτικούς  διαδόχους των συνεργατών των Γερμανών και της Χούντας.
Στο ν. Κιλκίς η συντριπτική πλειοψηφία είναι απόγονοι προσφύγων από τον Πόντο, τη Μ. Ασία, τη Θράκη. Για ιστορικούς και ηθικούς λόγους δεν μπορούν να είναι η να ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, αλλά και για ένα ακόμη λόγο. Σε μια πιθανή συγκρότηση κυβέρνησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά, θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση!
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, έχουν καθήκον να καταδικάσουν αποφασιστικά και να απομονώσουν τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής με τους αγώνες τους και τώρα και με την ψήφο τους, δυναμώνοντας το ΚΚΕ, με την ανάδειξη της γνήσιας λαϊκής αλληλεγγύης, την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας στους χώρους δουλειάς, στις συνοικίες, στις πόλεις.


Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Ναι, υπάρχει άλλος δρόμος




Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

Ναι, υπάρχει άλλος δρόμος

Όταν ο κ. Τσίπρας ψήφιζε στη Βουλή το δικό του Μνημόνιο το «αριστερό» ρωτούσε με πολιτικαντισμό και περισσή υποκρισία: «Εναλλακτική υπάρχει;» Το ίδιο ρωτούσαν επίσης υποκριτικά οι ΣαμαροΒενιζέλοι, Παπανδρέου, Παπαδήμοι όταν ψήφιζαν τα δύο προηγούμενα Μνημόνια το ίδιο και όσοι ψήφισαν το 3ο «Μνημόνιο Τσίπρα», οι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποτάμι.
Στο ερώτημα αν υπάρχει «εναλλακτική» η απάντηση είναι ότι υπάρχει και παραϋπάρχει.
Αλλά φυσικά, όπως η «εναλλακτική» στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής δεν ήταν η καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ, έτσι και η «εναλλακτική» στην καπιταλιστική Ελλάδα του ευρώ δεν είναι η επιστροφή στην καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής. Το δίλημμα «ευρώ ή δραχμή» είναι κίβδηλο, Το «ευρώ ή δραχμή» είναι η παραπειστική προσπάθεια όσων θέλουν να ξεστρατίσουν τη σκέψη του λαού και να κλείσουν αντί να ανοίξουν μια πραγματική συζήτηση για το αν υπάρχει εναλλακτικός δρόμος.
Υπάρχει «εναλλακτική», «Υπάρχει άλλος δρόμος». Μόνο που αυτό τον δρόμο θα πρέπει να τον δούμε σε συνδυασμό με το τι σχέσεις παραγωγής υπάρχουν, με το τι σύστημα υπάρχει. Στα πλαίσια του καπιταλιστικού μονόδρομου βεβαίως είσαι αναγκασμένος να συμμετέχεις σε λυκοσυμμαχίες όπως η ΕΕ, όπως και άλλες πχ. οι Brics, έτσι, για να μην κοροϊδευόμαστε, γιατί πολλοί κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό.
Αυτό που υπάρχει σήμερα είναι ο καπιταλισμός, η καπιταλιστική οικονομία της αγοράς, που είναι πραγματική ζούγκλα για τους εργαζόμενους, για τους λαούς. Αυτό ζούμε σήμερα. Αυτό το σύστημα το καπιταλιστικό, αυτοί που το διαχειρίστηκαν επίσης και έχουν ευθύνη και που έχουν την εξουσία, έχει οδηγήσει σε κρίσεις, σε πολέμους, με αυτό το σύστημα κι εδώ στην Ελλάδα σήμερα η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να βρίσκονται σε αυτό το επίπεδο
Υπάρχει άλλος δρόμος Μόνο που είναι έξω από το σύστημα της καπιταλιστικής ευρωχρεοκοπίας όσο και από το σύστημα της καπιταλιστικής δραχμοχρεοκοπίας. Υπάρχει άλλος δρόμος. Υπάρχει λύση στο δρόμο της ανατροπής με δυνατό το ΚΚΕ
Κάποτε είχαν βαπτίσει την Ελλάδα «Ψωροκώσταινα» για να έχουν τον λαό στη φτώχεια, την εξαθλίωση, να τον στέλνουν στην ξενιτιά, στα σκλαβοπάζαρα για να πλουτίζει το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική.
Εμείς λέμε ότι η Ελλάδα έχει παραγωγικές δυνατότητες.
-        Έχει αγροτική παραγωγή, πολλή μεγάλη που μπορεί να θρέψει όχι μόνο τα 10-11 εκατομμύρια Έλληνες αλλά μπορεί να θρέψει και άλλους λαούς, με την έννοια των οικονομικών ανταλλαγών που μπορούν να έχουν σε ισότιμη βάση, με επωφελείς αμοιβαίες σχέσεις.
-        Έχει ισχυρή βιομηχανική παραγωγή, έχει τεχνογνωσία και αναπτυγμένη τεχνολογία, δεν είμαστε όπως στις αρχές του 20ου αιώνα. διαθέτει ικανοποιητικό επίπεδο συγκέντρωσης των µέσων παραγωγής και του εµπορικού της δικτύου.
-        Έχει πολυάριθµο έμπειρο εργατικό, επιστημονικό, τεχνικό δυναμικό µε εµπειρία, µε βελτιωµένο µορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση που μπορεί να αξιοποιήσει και σήμερα, το οποίο δυστυχώς δεν αξιοποιείται ή υποαπασχολείται, είτε οδηγείται στη μετανάστευση και αξιοποιείται από άλλες δυνάμεις στο εξωτερικό κλπ.
-        ∆ιαθέτει φυσικές πλουτοπαραγωγικές και ενεργειακές πηγές, σηµαντικά αποθέµατα ορυκτού πλούτου που συνιστούν συγκριτικό πλεονέκτηµα για την παραγωγή βιοµηχανικών και καταναλωτικών προϊόντων.
-        ∆ιαθέτει ικανότητες για παραγωγή σύγχρονων προϊόντων, µηχανών, εργαλείων και συσκευών.
 Άρα εφόσον έχει αυτές τις παραγωγικές δυνατότητες χρειάζεται ένα εντελώς διαφορετικό σχέδιο. Χρειάζεται ανάπτυξη (όχι γενικά ανασυγκρότηση και επενδύσεις, για τους καπιταλιστές, για τους μονοπωλιακούς ομίλους, για τα συμφέροντα της κερδοφορίας τους και της ανταγωνιστικότητάς τους, με άλλους τέτοιους ομίλους με άλλα τέτοια μονοπώλια), αλλά χρειάζεται να είναι με βάση τις λαϊκές ανάγκες και τα λαϊκά συμφέροντα…
 Το άλλο σύστημα που προτείνει το ΚΚΕ στη χώρα μας βεβαίως δεν έχει δοκιμαστεί. Έχει δοκιμαστεί σε άλλες χώρες του κόσμου τον προηγούμενο αιώνα, όπως ήταν η Σοβιετική Ένωση, οι σοσιαλιστικές χώρες, που έκαναν την πρώτη απόπειρα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, με πολλά λάθη, με πολλές αδυναμίες, με πολλές ελλείψεις και τελικά και αυτές ήταν που οδήγησαν και στην ανατροπή αυτού του συστήματος. Αλλά όσα έδωσε η πρώτη αυτή απόπειρα εφαρμογής του Σοσιαλισμού στους λαούς των χωρών που εφαρμόστηκε, δεν τα έδωσε ποτέ και το πιο ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κράτος. Για να μην αναφέρουμε πόσα πρόσφερε η ευεργετική παρουσία της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων σοσιαλιστικών κρατών στους λαούς όλων των καπιταλιστικών κρατών.
Μπορούμε λοιπόν να κρατήσουμε τα πολλά τα θετικά που έγιναν. Η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ότι οι όλες υπηρεσίες, η Πρόνοια, η Υγεία και η Παιδεία ο πολιτισμός και ο αθλητισμός, θα πρέπει να είναι δημόσιες και δωρεάν για το λαό. Ότι θα πρέπει ο ορυκτός πλούτος να ανήκει στα χέρια της εργατικής τάξης. Δικαίωμα στην εργασία με όλα τα δικαιώματα και φθηνές υπηρεσίες. Άρα η λύση είναι αυτή η κοινωνία. Και είναι ευκαιρία κάποια στιγμή να δοκιμαστεί και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.
Βέβαια σήμερα, σ’ αυτές τις εκλογές, δεν κρίνεται εάν στην Ελλάδα θα εφαρμοστεί ο Σοσιαλισμός. Όμως πρέπει να ανοίξει ο δρόμος, να υπάρξει διέξοδος, πραγματική ελπίδα. Απ' αυτή τη σκοπιά, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι περισσότερο από κάθε φορά αναγκαία. Να  δυναμώσει το ΚΚΕ το μόνο κόμμα που πολεμάει όλες τις αντιλαϊκές επιλογές, που πολεμάει την ανεργία στην «πηγή» της, παλεύοντας να ανατραπεί το σύστημα που τη γεννά και την αναπαράγει.
Σήμερα υπάρχει περισσή εμπειρία. Όλα σχεδόν τα κόμματα έχουν συγκυβερνήσει και έχουν φέρει μνημόνια. Έχουν δοκιμαστεί όλοι. Οι νέοι, οι εργαζόμενοι, η αγροτιά,  οι αυτοαπασχολούμενοι που έχουν απογοητευθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και προηγούμενα από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να μην ξαναγυρίσουν στα παλιά κόμματά τους, να μην επιλέξουν τον νέο ΣΥΡΙΖΑ του Λαφαζάνη ή άλλα αναχώματα, αλλά να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. Να στρέψουν το πρόσωπό τους, να μην επιλέξουν τη φασιστική-ναζιστική Χρυσή Αυγή που λαϊκίζει πάνω στα προβλήματα μας, ενώ είναι το μακρύ χέρι της πλουτοκρατίας.
Αλλωστε, δεν έχουν τίποτα να χάσουν, ακριβώς επειδή τα κόμματα του κεφαλαίου είτε δεν τους έχουν αφήσει τίποτα, είτε σχεδιάζουν μετά τις εκλογές να τους πάρουν και τα τελευταία που έχουν απομείνει όρθια...
Δυνατό ΚΚΕ γιατί υπάρχει κι άλλος δρόμος απ' αυτόν της μισοδουλειάς – μισοζωής. Η ψήφος στο ΚΚΕ θα επιστρέψει πολλαπλάσια σ' εκείνους που αυτή τη φορά θα τολμήσουν να κάνουν το βήμα.

Κώστας Πινέλης
(Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες «Πρωϊνή» και «Ειδήσεις» του Κιλκίς)

Κώστας Κάππος:10 χρόνια από τον θάνατο αυτού του υπέροχου συντρόφου και ανθρώπου.



Κώστας Κάππος: «Έχουμε μια ιδεολογία με την οποία πεθαίνουμε ή για την οποία πεθαίνουμε»

10 χρόνια από τον θάνατο αυτού του υπέροχου συντρόφου και ανθρώπου.  

Αυτές τις μέρες έκλεισαν 10 χρόνια  από τον πρόωρο θάνατο του Κώστα Κάππου αυτού του μοναδικού ανθρώπου, του ακριβού συντρόφου μας. Η επέτειος του θανάτου του έρχεται σε μια ιδιαίτερη προεκλογική συγκυρία, που προσφέρει πολύτιμη πείρα για όποιον θέλει να τη λάβει υπόψη του και να βγάλει τα απαραίτητα διδάγματα.
  Ο Κάππος ήταν ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος. Εργάτης και διανοούμενος μαζί. Διέψευσε παταγωδώς την λανθασμένη άποψη ότι η προσωπικότητα ενός διανοούμενου συνθλίβεται μέσα στον κοινό αγώνα. Ισοπεδώνεται η προσωπικότητά του. Μέσα στον αγώνα με οδηγό τις κομμουνιστικές αξίες αναδείχθηκε  ακριβώς το μεγαλείο της φυσικής του παρουσίας.
    Ο Κώστας Κάππος  ήταν έτσι όπως τον περιέγραψαν όσοι τον γνώρισαν πραγματικά. Αληθινός. Ευγενικός, καταδεκτικός, ταπεινός, ακέραιος  και προπάντων συνεπής αγωνιστής. Τίποτα παραπανίσιο. Τίποτα ψεύτικο «Γιατί ο Κάππος ήταν φτιαγμένος από εκείνη τη σπάνια στόφα που, όπως έλεγε ο Μαγιακόφσκι, φτιάχνονται οι «ανθρώπινοι άνθρωποι». Γιατί ο Κάππος ήταν ΚομμουνιστήςΉταν τύχη να τον έχεις σύντροφο. Ήταν τιμή να τον έχεις αντίπαλο.

Στη μνήμη του θα αναφέρω μερικά «κομμάτια» από τη ζωή του, όπως γράφτηκαν σε διάφορα αφιερώματα.
Στις 25 Απριλίου 1968 το απόγευμα συνελήφθη. Κρατήθηκε στη Γενική Ασφάλεια ένα μήνα και μετά οδηγήθηκε στο Διόνυσο. Βασανίστηκε ένα μήνα εκεί και τον ξανάφεραν στην Ασφάλεια Αθηνών, από όπου οδηγήθηκε στη Λέρο. Καμία κατηγορία δεν απαγγέλθηκε εις βάρος του. Κανένας μάρτυρας δεν τον κατάγγειλε για τίποτα. Η δουλειά του ήταν λογιστής. Αρτιμελής, καλοφτιαγμένος, από τη φύση του. Το μόνο που δεν ήξερε ήταν η αντοχή του. Αυτή την δοκίμασε στον Διόνυσο και αργότερα στο Μπογιάτι. Όσοι τον ήξεραν πριν, είδαν ότι τόσο η φυσιογνωμία του, όσο και η διάπλαση του είχαν αλλοιωθεί. Τα βασανιστήρια είχαν αλλοιώσει τη διάπλαση και τη μορφή του. Δεκαέξι βασανιστές, εκτός από εκείνους που έδιναν μόνο ξύλο, όργωσαν κυριολεκτικά το κορμί του. Νοσηρές διάνοιες, σατανικοί εφευρέτες. Τέσσερεις στο Διόνυσο, 12 στο Μπογιάτι. (…) 500 περίπου (οι) ώρες βασανιστηρίων, που συνολικά πέρασε σε μπουντρούμια, φυλακές, στα κρατητήρια και στις απομονώσεις (…)». (Απόσπασμα από το βιβλίο «Η Επανάσταση που έρχεται»,
Είχε συγχωρήσει τους βασανιστές του. Ήταν χριστιανοί οι βασανιστές του. Του χτυπούσαν το πρόσωπο μέχρι που φεύγανε κομμάτια. Οι γιατροί αργότερα έπρεπε να αφαιρέσουν με σπάτουλα τους σάπιους ιστούς και να πάρουν υγιείς ιστούς από τα πόδια του για να κάνουν πλαστικές επεμβάσεις. Οι ουλές ήταν οι σφραγίδες της χριστιανικής αγάπης στο σώμα του. ….
Ο ίδιος ήταν άθεος . Δεν ήθελε τη διαιώνιση της παραγωγής οπίου. Δεν πίστευε στη χρησιμότητα κοινωνικών παυσίπονων. Ήθελε θεραπεία των κοινωνικών ασθενειών. Και είχε βαθιά θρησκευτική πίστη στη νομοτέλεια του σοσιαλισμού. Βαθιά πίστη στον λαό και στη σοφία του. Όταν του λέγανε να κοιτάξει λίγο γύρω του, να κοιτάξει λίγο γύρω του, να δει το χάλι του κόσμου, την αμορφωσιά, την υποταγή, τον γουρουνισμό της κατανάλωσης, δεν ήθελε ν' ακούσει κουβέντα. «Ήξερε» ότι ο λαός δεν είναι όπως τον παρουσιάζουν. Διαισθανόταν αυτό που δεν βλέπουμε εμείς...
Ο Κώστας Κάππος αντέδρασε στην προσπάθεια σοσιαλδημοκρατικής μετάλλαξης του ΚΚΕ και της μετατροπής του σε ένα αστικό, μεταρρυθμιστικό κόμμα της αριστερής πτέρυγας –ανεξάρτητα από την αφορμή με την οποία εκδηλώθηκε η αντίδρασή του και τα επιμέρους επεισόδιά της. 
 «Ηταν συγκλονιστική στιγμή που θα μείνει χαραγμένη στην μνήμη μας όλων όσων των έχουμε γνωρίζει από κοντά όταν ήταν βουλευτής του ΚΚΕ και πήρε τον λόγο στην βουλή για να δηλώσει ότι καταψηφίζει την κυβέρνηση Τζαννετάκη:
«Ψήφισα λευκό γιατί είμαι αντίθετος στη συνεργασία του Συνασπισμού με τη Νέα Δημοκρατία … Πιστεύω επίσης ότι η συνεργασία αυτή είναι ολέθρια για το ΚΚΕ … Το ΚΚΕ τείνει να υποταχτεί σε μικροαστικές και αστικές "εκσυγχρονιστικές" θέσεις … Αποκορύφωμα αυτής της στάσης υποταγής είναι η στήριξη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας από τον Συνασπισμό… Βεβαίως, είμαι κατά της συνεργασίας του Συνασπισμού και με το ΠΑΣΟΚ …».
Διαχώρισε γρήγορα τη θέση του απ’ τη νεοπαγή «νέα Αριστερά», διαγιγνώσκοντας εγκαίρως και διορατικά το μεταμοντέρνο, μη κομμουνιστικό χαρακτήρα της. 
Και πάνω απ’ όλα είναι από τους ελάχιστους προβεβλημένους πρώην, που δεν πέρασαν απέναντι, εξαργυρώνοντας το παρελθόν τους, δε χυδαιλόγησαν ποτέ για το Κόμμα, δεν έπαψε να στέκεται κριτικά δίπλα του, διατηρώντας την αυτονομία της σκέψης του και τς ενστάσεις του. Κι αυτή είναι η πιο σημαντική παρακαταθήκη που αφήνει για τον καθένα μας: η διαλεκτική σύνδεση της κριτικής με τη στήριξη –γιατί κριτική, μόνο σε κάτι που αγαπάς, μπορείς να κάνεις στην πραγματικότητα.»
Περιφρονούσε το χρήμα.  Σε ένα δημοσίευμα των «Νέων» (27-28 Οκτωβρίου 2000)  Γιάννης Διακογιάννης σημείωνε: 
«Οκτώ χρόνια από τότε που πήρε τη βουλευτική σύνταξη, δίνει χωρίς ποτέ να βαρυγκωμήσει, το μεγαλύτερο τμήμα της στη μακρινή Κούβα και στο ΚΚΕ . Και αν δεν είναι σήμερα ενταγμένος σε αυτό συνεχίζει να το ψηφίζει. Ο κ. Κάππος, τελικώς, αν δεν έδινε τα χρήματα του στη χώρα όπου αγωνίστηκε ο Τσε Γκεβάρα και στο Κομμουνιστικό Κόμμα, αλλά τα έπαιζε στο Χρηματιστήριο, αξιοποιώντας τις οικονομικές του γνώσεις, ίσως με τα 40.000.000 που πρόσφερε από το 1992 (200.000 δρχ. τον μήνα στην Αβάνα και άλλα τόσα στο ΚΚΕ) να ήταν σήμερα πλούσιος».
«Σαν πραγματικός κομμουνιστής αισθάνθηκε την ανάγκη να λογοδοτήσει. Έπεσε με τα μούτρα στη μελέτη για να βρει τις αιτίες της ανατροπής και της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης. Τη στιγμή που οι άλλοι «την έκαναν» με ελαφρά πηδηματάκια για να γλείψουν τους παντοδύναμους πια καπιταλιστές και τα κόμματα τους, εκείνος ζήτησε συγγνώμη για τα λάθη του. Είχε επίγνωση της ευθύνης του αξιωματικού για την τύχη των στρατιωτών του.
Είχε αίσθημα ευθύνης του πολιτικού απέναντι στους ψηφοφόρους του. Έγραψε βιβλίο, από τα λίγα στο είδος του, για το τι πήγε στραβά. Και τι πρέπει να γίνει. Αυτό ενόχλησε εκείνους που δεν την κοπάνησαν μεν από τις πολιτικές τους θέσεις, αλλά συνεχίζουν σαν να μην συνέβη τίποτα. Και δεν του φέρθηκαν σωστά. Του στέρησαν τη δυνατότητα να εκφράζεται. Αλλά το άντεξε κι αυτό.»

Μερικές από τις απαντήσεις που έδωσε σε μια συνέντευξή του:
ΑΠ.: Κάθε μέρα θάβουνε τον Μαρξ και κάθε μέρα τον επιβεβαιώνει η πραγματικότητα. Σας λέει τίποτε η θεωρία της απόλυτης εξαθλίωσης;
ΕΡ.: Μαρία Δαμανάκη;
ΑΠ.: Ηγείται ατάκτων.
ΕΡ.: Μίμης Ανδρουλάκης;
ΑΠ.: «Που ήσουν νιότη που’ δειχνες πως θα γινόμουν άλλος» (Κώστα Βάρναλης).
ΕΡ.: Στάλιν;
ΑΠ.: Δεν τον θάψανε στα Ιεροσόλυμα. Δεν υπάρχει κίνδυνος ν’ αναστηθεί.
ΕΡ.: Υπαρκτός σοσιαλισμός;
ΑΠ.: Ηττήθηκε από τη βαρβαρότητα, από τον ιμπεριαλισμό.
ΕΡ.: Γκορμπατσώφ ή Γιέλτσιν;
ΑΠ.: Πολιτικοί απατεώνες, ηγέτες της αντεπανάστασης
ΕΡ.: «1989»;
ΑΠ.: Οικουμενική χειμερινή κολύμβηση.
ΕΡ.: Κάθαρση;
ΑΠ.: Κόπρος του Αυγείου, με τον Μητσοτάκη στο ρόλο του Ηρακλή
ΕΡ.: Επιστροφή στο ΚΚΕ;
ΑΠ.: Γιατί; Έφυγα;
ΕΡ.: Υπάρχει ΚΚΕ;
ΑΠ.: Και τότε γιατί υπάρχουν δεκάδες αντιΚΚΕ ομάδες, κόμματα και πρόσωπα;
ΕΡ.: Όραμα;
ΑΠ.: Όλη η εξουσία στο προλεταριάτο.
ΕΡ.: Δρόμος;
ΑΠ.: Μαραθώνιος. Για το «νενικήκαμεν».

«   Ο Κώστας Κάππος δεν έπαψε ούτε στιγμή να υπερασπίζεται τις ιδέες του για μια καλύτερη κοινωνία. Το έκανε με κάθε κόστος. Είτε στα κρατητήρια της χούντας, είτε ως βουλευτής του ΚΚΕ από το 1974 μέχρι το 1989, είτε κατόπιν ως μισθοσυντήρητος λογιστής που αρνιόταν να κρατάει τα λογιστικά μεγάλων εταιρειών που «εκμεταλλεύονταν εργάτες».
    «Την τιμή δεν την χάνεις ό,τι κι αν πουν οι άλλοι. Την τιμή μόνος σου μπορείς να τη χάσεις, με τα καμώματά σου»,συνήθιζε – μνημονεύοντας τον Ζαχαριάδη - να λέει στους φίλους του, χαμογελώντας με κείνο το δικό του χαμόγελο και κοιτώντας τους μέσα από τα χοντρά γυαλιά του.
    Ο Κάππος είχε ένα ατράνταχτο επιχείρημα για τον λόγο που τον υποχρέωνε να κρατά ψηλά τη σημαία της τιμής και του καθήκοντος: «Το όνομα ‘‘Κάππος’’– έλεγε -γράφεται με δύο ‘‘Πι’’. Το πρώτο ανήκει σ΄ εμένα, το δεύτερο ανήκει στους άλλους…….»    (Από το αφιέρωμα του Ν. Μπογιόπουλου)     


Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2015

Τα γκεσέμια, οι μπροστάρηδες της Αστικής Τάξης

Οι Μπροστάρηδες, τα Γκεσέμια της Άρχουσας Τάξης 



Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

Τα γκεσέμια, οι μπροστάρηδες της Αστικής Τάξης, της στρατηγικής της ΕΕ, όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών δεσμεύσεων.

Την ίδια στιγμή που ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, τα γκεσέμια, (μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, Ποτάμι) έχουν ψηφίσει τη νέα δανειακή σύμβαση - μνημόνιο, καθώς και όλα τα προαπαιτούμενα που συμφώνησαν με τους εταίρους τους για να ξεκινήσει η συζήτηση για τη δανειακή σύμβαση, κοροϊδεύουν το λαό, παρουσιάζοντας προεκλογικά προγράμματα με ...φιλολαϊκά μέτρα. Και μάλιστα έχουν το θράσος να μιλάνε για μέτρα ανακούφισης ή «παράλληλα μέτρα» που θα μετριάσουν τις επιπτώσεις από την υλοποίηση όσων προβλέπουν τα μνημόνιά τους! Ενώ το Μνημόνιο το γράφει καθαρά: Εως τον Οκτώβριο του 2015, θα εξεταστεί η αναγκαιότητα νέων μέτρων, πέραν των όσων αναφέρονται ανωτέρω, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η διακυβέρνηση των τραπεζών θα ενισχυθεί επαρκώς ώστε να είναι πλήρως ανεξάρτητη και σύμφωνη με τις διεθνείς βέλτιστες πρακτικές».

Έτσι ο,τι και να πουν προεκλογικά για να ψαρέψουν ψήφους, είναι κάλπικο. Οι ζυμώσεις για το κυβερνητικό σχήμα της επόμενης μέρας εντείνονται. Έτσι φαίνεται από τις δηλώσεις Μεϊμαράκη, τις δηλώσεις Δραγασάκη, τις δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων. Ο,τι και να πουν, το πρόγραμμα της όποιας επόμενης κυβέρνησης είναι δεδομένο. Είναι το μνημόνιο και η δανειακή σύμβαση ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση θα προκύψει. Είναι η υλοποίηση των πολιτικών της ΕΕ, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, η ενίσχυση των τραπεζών, η ανάκαμψη για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Όλα αυτά που για να γίνουν θα συνοδευτούν από όσα ψήφισαν μαζί στη Βουλή, δηλαδή μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές δαπανών για Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση της φορολογίας για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Εδώ είναι και το ζουμί. Όσα ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ, τα ψήφισαν για να υλοποιήσουν τις κατευθύνσεις της στρατηγικής της ΕΕ, να ενισχύσουν το κεφάλαιο σε βάρος των εργαζομένων.

Σε αυτό το στόχο όμως υποκλίνεται και η Λαϊκή Ενότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ 2. Η πείρα του 7μηνου απέδειξε κάτι που καταγράφεται άλλωστε αναλυτικά και στη νέα συμφωνία ότι δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές για την υπηρέτηση αυτού του αντιλαϊκού στόχου. Δεν υπάρχουν, δηλαδή, φιλολαϊκά μέσα άσκησης μιας επί της ουσίας αντιλαϊκής πολιτικής, μέσα στα πλαίσια της ΕΕ και των άλλων καπιταλιστικών οργανισμών. Ακόμα και στην περίπτωση που προταχθεί το ζήτημα του περάσματος σε εθνικό νόμισμα, όπως προτείνει η Λαϊκή Ενότητα, η ουσία των μνημονιακών πολιτικών θα υλοποιηθεί με άλλο τρόπο.
Το πραγματικό δίλημμα σ’ αυτές τις εκλογές είναι με τα κόμματα που ψηφίζουν και θέλουν να εφαρμόσουν το μνημόνιο γιατί στηρίζουν τον καπιταλιστικό δρόμο, την ΕΕ, τα μονοπώλια και την εξουσία τους ή δυνατό το ΚΚΕ για να ανοίξουμε το δρόμο της ανατροπής για να πάρει ο λαός την εξουσία και τον πλούτο στα χέρια του, να σχεδιάσει την οικονομία προς όφελος του.
 
 Κώστας Πινέλης

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Πρωϊνή" του Κιλκίς)
( Οι φωτο είναι από το blog "Μποτίλια στον Άνεμο")

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015

Ετεροδημότες: να μην χαθεί ούτε μία ψήφος



ΕΤΕΡΟΔΗΜΟΤΕΣ

Να μη χαθεί ούτε μια ψήφος για το ΚΚΕ!
Το ΚΚΕ καλεί τους ετεροδημότες να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την αποφασιστική ενίσχυσή του σε κάθε γωνιά της χώρας. Καλεί τους ετεροδημότες από σήμερα κιόλας:
  • Να ενημερωθούν για το πού ψηφίζουν.
  • Να εξασφαλίσουν έγκαιρα τα εισιτήριά τους, ιδιαίτερα όσοι ψηφίζουν μακριά από τον τόπο διαμονής τους.
Για κάθε πληροφορία και βοήθεια, μπορούν να επικοινωνούν με την Επιτροπή Ετεροδημοτών στα γραφεία της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ (Βερανζέρου και Κοτοπούλη 11, Ομόνοια).
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210.33.01.106, 210.33.02.411.
Ωρες επικοινωνίας: 9.00 - 21.00.

Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015

ΤσιπροΛαφαζάνηδες

 Λοιπόν, σύντροφε Αλέξη άκου το σχέδιο:
Ενώ στηρίζουμε την Κυβέρνηση 
κάνουμε ότι διαφωνούμε, πας σε εκλογές,
 εμείς κάνουμε νέο κόμμα και το έχουμε
                δίπορτο…            

…ναι Παναγιώτη μου και τους γραπώνουμε





…τους βάζουμε Αλέξη μου στη Στρούγκα
και τους την φέρνουμε…
 

(Οι φωτο από το blog «Μποτίλια στον Άνεμο»)


   Αφού αποδέχθηκαν τη συμφωνία με τους…θεσμούς της Παρασκευής 20 Φεβρουαρίου 2015 για την παράταση της δανειακής σύμβασης κατά τέσσερις μήνες, αφού έκαναν την αρχική πρόταση των 47 + 8 συμπληρωματικών σελίδων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, πήγαν σε κάλπικο δημοψήφισμα για την πρόταση των ΕΕ - ΔΝΤ – ΕΚΤ που τάχα ήταν χειρότερη απ’ τη δικιά τους. Αφού πήραν μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, όλοι μαζί  και τα σημερινά στελέχη της Λαϊκής Ενότητας και ο Π. Λαφαζάνης που ήταν γερά δεμένοι στις υπουργικές καρέκλες του ενός και μοναδικού ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα παίζουν  προεκλογικό παιχνίδι στις πλάτες του λαού τα στελέχη του παλιού και «νέου» ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτά παρέμειναν στο κυβερνητικό κόμμα, είτε αποκολλήθηκαν συγκροτώντας τη Λαϊκή Ενότητα. Και οι δύο ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΡΙΖΑ2, προκαλούν και υποκρίνονται, όμως είναι αποκαλυπτικό το ...υπουργικό τους παρελθόν. Ο ένας κόβει ο άλλος ράβει
Ας σταματήσουν, λοιπόν, να υποκρίνονται και να ψεύδονται νυν και πρώην ΣΥΡΙΖΑίοι. Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες, όλα τα λαϊκά στρώματα  έχουν ράμματα για τη γούνα και των δύο…

Κώστας Πινέλης

(δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "Πρωϊνή" και "Ειδήσεις" του Κιλκίς
 

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Ολοκληρώνουν το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας Αγροτιάς



Ε Π Ω Ν Υ Μ Ω Σ

Ολοκληρώνουν το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας  Αγροτιάς

Χιλιάδες αγρότες και αγρότισσες, που λιώνουν μια ζωή στα χωράφια, θα μείνουν ξεκρέμαστοι με τις ανατροπές που προβλέπει το 3ο μνημόνιο για τον ΟΓΑ.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο. Μαζί της το ψήφισαν τα άλλα αστικά κόμματα, η ΝΔ, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.
Οπως προβλέπει η συμφωνία της κυβέρνησης με το «κουαρτέτο» των ιμπεριαλιστικών θεσμών, μέχρι το τέλος Οκτώβρη θα πρέπει να ψηφίσει νέες διατάξεις που, μεταξύ άλλων, θα προβλέπουν «τη σταδιακή εναρμόνιση των κανόνων για τις συνταξιοδοτικές παροχές που καταβάλλει ο Οργανισμός Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) προς το υπόλοιπο συνταξιοδοτικό σύστημα κατ' αναλογία ("pro rata")».
Τι θα σημάνει όμως η «εναρμόνιση» των εισφορών στην περίπτωση του ΟΓΑ προς τη δομή των εισφορών που ισχύουν στο ΙΚΑ, μια  ανατροπή που συμβαδίζει με το γενικότερο σχέδιο προς την «καθολική ενοποίηση των Ταμείων»; Θα σημάνει τη δραστική αύξηση των εισφορών των αγροτών προς τον ΟΓΑ, η οποία θα έρθει να αντικαταστήσει τους πόρους που θα κοπούν με την αντίστοιχη δραστική μείωση των κρατικών επιχορηγήσεων.
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι αγρότες έχουν τον πιο μεγάλο εργασιακό βίο. Οι συντάξεις που παίρνουν, που επί της ουσίας αντιστοιχούν σε προνοιακά επιδόματα, έχουν πίσω τους τουλάχιστον μισό αιώνα σκληρής δουλειάς στα χωράφια. Κανένας αγρότης μέχρι το 2012 δεν μπορούσε να λάβει σύνταξη γήρατος πριν από το 65ο έτος, ενώ και αυτό το ηλικιακό όριο, με το νόμο 4093/2012, αυξήθηκε στα 67 χρόνια.
Σύμφωνα με τη μελέτη του ΚΕΠΕ (στοιχεία 2013), ο ΟΓΑ παρουσιάζει τη μεγαλύτερη μέση ηλικία συνταξιοδότησης, με μέσο όρο εξόδου στη σύνταξη τα 65,3 χρόνια!
Όλα τα προηγούμενα χρόνια με τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ζήσαμε το συστηματικό ξεκλήρισμα της αγροτιάς που με την εφαρμογή όλων των επιλογών της ΕΕ με τις ΚΑΠ και τις ντιρεκτίβες και ψηφίζοντας τα δύο προηγούμενα Μνημόνια, οδήγησαν στη συρρίκνωση της παραγωγής και του αγροτικού κόσμου και στο να συγκεντρωθεί η γη σε λιγότερα χέρια.
Τώρα όλοι αυτοί που ψήφισαν και το τρίτο μνημόνιο Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ) μας λένε πως δήθεν θα πάρουν αντισταθμιστικά μέτρα. Στην ουσία εξαπατούν τη φτωχομεσσαία αγροτιά ακόμη μια φορά, αφού τα μέτρα που υπόσχονται μαζί με την εφαρμογή από φέτος και της νέας ΚΑΠ της ΕΕ,  θα απελευθερώσουν τον ανταγωνισμό, επιταχύνοντας τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής στα χέρια των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, οδηγώντας στο οριστικό ξεκλήρισμα τη φτωχομεσαία αγροτιά.
Οι αγρότες δεν πρέπει να τσιμπήσουν στα αυτοαποκαλούμενα αντιμνημονιακά κόμματα. Ο Συριζα 2(ΛΑΕ) και η ΧΑ δεν αμφισβητούν την ΕΕ και πολύ περισσότερο την κυριαρχία των μεγαλοεπιχειρηματιών και μεγαλεμπόρων στη μεταποίηση και τη διάθεση των προϊόντων που επιβάλλει τιμές πείνας στους αγρότες και τιμές φωτιά στους καταναλωτές. Στην ουσία δεν αμφισβητούν την πολιτική που συγκεντρώνει τη γη και την παραγωγή σε μια μερίδα μεγαλοαγροτών. Οι αντιμνημονιακές τους κορώνες είναι άσφαιρες αφού γι αυτούς οι καπιταλιστές πρέπει να μείνουν απείραχτοι.
Η αγροτιά πρέπει να αντιληφθεί ότι ο αγώνας της επιβίωσης μπορεί να είναι αποτελεσματικός μόνο όταν συνδυάζει την πάλη για την απόκρουση των μέτρων και την ανάκτηση των απωλειών με την προοπτική ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, όπου το αγροτικό εισόδημα, η ασφάλιση και η σύνταξη θα είναι εξασφαλισμένα, στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης της γης και της λειτουργίας αγροτικών συνεταιρισμών στο πλευρό των κρατικών αγροτικών επιχειρήσεων.
Αυτό το δρόμο προτείνει το ΚΚΕ στη μικρή και μεσαία αγροτιά. Η ενίσχυσή του και στις εκλογές θα αποτελέσει ισχυρό εφόδιο για τους αγώνες που ήδη προετοιμάζονται, για την αναμέτρηση με την πολιτική της ΚΑΠ, τη συμμαχία της αγροτιάς με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που μπορεί να ανοίξει το δρόμο της πραγματικής ευημερίας για το λαό.

Κώστας Πινέλης 

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Πρωϊνή" του Κιλκίς)