Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Σκοτώνουν τ' άλογα, μωρό μου, όταν γεράσουν».




Εν Ριπή Οφθαλμού

Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν

Η μπροσούρα «Σκοτώνουν τ’ άλογα στη δουλειά κι όταν γεράσουν τα θάβουν ιδίοις εξόδοις’» εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2002 απ’ την Ομάδα Ενάντια στον Εκβιασμό της Μισθωτής Εργασίας. Στόχος της ομάδας αυτής ήταν, μέσα απ’ τη θεωρητική και ιστορική ανάλυση του κοινωνικού κράτους, να διαμορφώσει εκείνα τα εργαλεία που θα ισχυροποιούσαν την παρέμβασή της στις τότε κινητοποιήσεις ενάντια στην αποκαλούμενη «μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος», δηλ. την επίθεση του καπιταλιστικού κράτους στον κοινωνικό μισθό και την όξυνση του ελέγχου που αυτό ασκεί στο προλεταριάτο.
Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν λοιπόν, τους συνταξιούχους. Αφού δούλεψαν χρόνια κλέβοντάς τους την υπεραξία της εργασίας (την απλήρωτη δηλαδή εργασία), αφού τους εκμεταλλεύτηκαν ως καταναλωτές βάζοντας στο κόστος και την εργασία που δεν τους πλήρωσαν, τους δίνουν συντάξεις πείνας, κάνουν περικοπές στις παροχές υγείας, πρόνοιας,  τους φορτώνουν συνεχώς με φόρους, αυξάνουν  τα τιμολόγια των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας κ.λ.π., ενώ έχουν να βοηθούν και τα άνεργα παιδιά τους.
 Στην ουσία τελευταία χρόνια σκάβουν ομαδικούς τάφους για να τους θάψουν τους συνταξιούχους.
Δίκαια στις τελευταίες κινητοποιήσεις τους οι απόμαχοι της δουλειάς διαμήνυσαν την απόφαση των χιλιάδων μελών τους να παλέψουν ενάντια σε παλιές και νέες περικοπές στις συντάξεις. «Φέρτε πίσω όλα τα κλεμμένα, με αίμα ο λαός τα έχει πληρωμένα», φώναξαν οι συνταξιούχοι και δήλωσαν σε όλους τους τόνους πως δεν νομιμοποιούν καμιά από τις περικοπές που έχουν υποστεί.
Και δεν αγωνίζονται μόνο γι αυτούς, αλλά και για  όσους σήμερα είναι στη παραγωγή και ειδικά για τους νεότερους και για τα παιδιά, που  γιατί όπως λέει και το τραγούδι του Διονύση Τσακνή:
«Σ' ένα λιβάδι άσπρα άλογα τη χαίτη τους τινάζουν
Κοίτα και πες μου αν έχεις δει ποτέ σου κάτι ομορφότερο απ' αυτό
Σ' ένα ρεφρέν των τραγουδιών μου θα τα κλείσω
κι ας καλπάζουν πριν κάποιοι τα προλάβουνε γιατί
σκοτώνουν τ' άλογα, μωρό μου, όταν γεράσουν».

Κώστας Πινέλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου