Σταύρωση χωρίς Ανάσταση!

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας
Η Μεγάλη Βδομάδα συμπίπτει με την κατάθεση του νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό-Φορολογικό από την κυβέρνηση στη Βουλή. Στο σύνολό της η «νέα αρχιτεκτονική» στο Ασφαλιστικό οδηγεί σε νέες αιματηρές μειώσεις στις συντάξεις που θα αποδίδονται από εδώ και πέρα, ενώ την ίδια στιγμή, μια μεγάλη μερίδα ασφαλισμένων (αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι, επιστήμονες) εξαναγκάζονται σε αύξηση των εισφορών που θα καταβάλλουν από δω και πέρα γι’ αυτές τις πενιχρές συντάξεις. Ταυτόχρονα τα όσα φορολογικά προβλέπονται δείχνουν ότι η φοροκαταιγίδα θα συνεχιστεί!
Είναι όμως ανάγκη να δει κανείς τη «μεγάλη εικόνα» της αντιλαϊκής πολιτικής για να μην παρασύρεται από τα διάφορα επικοινωνιακά παιχνίδια, με τα οποία την «κουκουλώνουν» η κυβέρνηση και άλλοι. Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτά είναι αποτέλεσμα της σκληρής της διαπραγμάτευσης με τους «θεσμούς» και πως η εκπλήρωση τους θα οδηγήσει στο ξέφωτο. Ένα ξέφωτο που «αχνοφέγγει» και φέρνει τα πρώτα αποτελέσματα (π.χ πρωτογενές πλεόνασμα).Η κυβέρνηση υποστηρίζει ταυτόχρονα ότι θα ξεκινήσει και η συζήτηση για την «ελάφρυνση ου χρέους». Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι δεν συζητείται η διαγραφή μέρους του αλλά ίσως ορισμένες διευκολύνσεις στην αποπληρωμή του και ίσως κάποια μείωση επιτοκίων.
Η πραγματικότητα όμως δείχνει ότι παρά την κυβερνητική προπαγάνδα τα πράγματα για τους πολλούς γίνονται ολοένα και χειρότερα. Τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα του λαού αυξάνουν, μαζί με τα πρόσθετα προβλήματα που δημιουργούνται και σε άλλους τομείς (π.χ διαχείριση του Προσφυγικού, παρουσία του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, εμπλοκή στα γενικότερα γεωστρατηγικά παιχνίδια των μεγάλων δυνάμεων κ.α).
Η άποψη μας έχει πολλές φορές διατυπωθεί. Η ακολουθούμενη πολιτική, ανεξάρτητα από το ποιος τη διαχειρίζεται σε κυβερνητικό επίπεδο συνιστά έναν ατέλειωτο Γολγοθά. Η Ανάσταση του λαού δεν πρόκειται να γίνει πράξη όσο η χώρα μας κινείται στον αστερισμό των μνημονίων, της οικονομικής κυριαρχίας των μεγάλων κεφαλαιοκρατών, όσο αυτή βρίσκεται στο πλαίσιο της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ. Χρειάζεται ριζικά διαφορετική πολιτική σε αντίθεση και ρήξη με όλα τα παραπάνω. Φυσικά δεν πρόκειται για δρόμο εύκολο και σύντομο. Απαιτεί σκληρούς αγώνες και θυσίες που όμως θα έχουν αντίκρισμα. Σήμερα αυτό που επείγει είναι η απόκρουση του Ασφαλιστικού-Φορολογικού . Πώς θα οργανωθεί άμεσα καλύτερα η 48ωρη απεργία, όποτε κι αν έρθουν τα μέτρα στη Βουλή και πώς αυτή η επιτυχία της απεργίας θα δώσει ώθηση για παραπέρα κλιμάκωση. Πώς ταυτόχρονα θα ανοίξει η συζήτηση και κυρίως η οργάνωση της πάλης για τη ριζική ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, την οικοδόμηση μιας πλατιάς λαϊκής συμμαχίας όλων των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων. Για το πώς τελικά αυτή θα κατευθύνει τη δράση και τον αγώνα της ώστε να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία.

Σαβ 23 Απριλίου 2016 14:05

Aπό την εφημερίδα της Ημαθίας «Η Άλλη Άποψη»

Ο Αντιδήμαρχος Παιονίας Κιλκίς κ. Μεμετζής και οι «αναρχοκομμουνιστές»

Σχολιασμοί

Ο Αντιδήμαρχος Παιονίας Κιλκίς κ. Μεμετζής και οι «αναρχοκομμουνιστές»

Θέλουν να κρυφτούνε αλλά τους αφήνει ο αντικομμουνισμός που διδάχθηκαν από το «σχολειό» τους και από τον περίγυρό τους και συχνά «το βγάζουν». Πως το είπε σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι ο Αντιδήμαρχος Παιονίας κ Μεμετζής Κωνσταντίνος;

«Αναρχοκομμουνιστές» διαφόρων εθνικοτήτων καθοδηγούν και ξεσηκώνουν τους πρόσφυγες στην Ειδομένη…» ή κάτι τέτοιο. Το «αναρχοκομμουνιστές» πάντως το είπε επανειλημμένως  μέχρι που παρενέβη για να τον διορθώσει ο δημοσιογράφος του σταθμού και εκεί ήταν που το έκανε χειρότερο.

Κάποιοι μου είπαν ότι το ίδιο είπε και ο Δήμαρχος κ. Χρήστος Γκουντενούδης σε τηλεοπτική του παρουσία,  εγώ πάντως δεν το άκουσα.

Όπως και να έχει  κάποιοι επαναφέρουν  σε κάθε ευκαιρία το γνωστό των ελληναράδων και εθνικαράδων, των Αμερικάνων κ.λ.π. το παλιό περί «αντεθνικώς δρώντων αναρχοκομμουνιστών ».

Θυμήθηκα τώρα μ’ αυτό, το 1998, όταν ήμουν Γραμματέας της Ν.Ε. Κιλκίς του ΚΚΕ τις εμφυλιοπολεμικές κραυγές από την Ενωση Απόστρατων Αξιωματικών του Κιλκίς, η οποία θεώρησε καθήκον της να διοργανώσει μνημόσυνο μίσους για τα θύματα των "ενόπλων αναρχοκομμουνιστών ", όπως ανέφερε στη σχετική πρόσκληση. Μάλιστα σε δικό μου σχόλιο τους ειρωνεύτηκα, ζητώντας τους να καλέσουν στην εκδήλωση αυτή τον Κ. Σημίτη και τον τότε Αρχιεπίσκοπο μακαριστό πλέον Χριστόδουλο.

Θλιβεροί, φαντάσματα του παρελθόντος, επιβεβαιώνουν με τον καλύτερο τρόπο το "ανάστημα" των "νικητών"

Θέλω να τους πληροφορήσω αυτούς και τους ομοίως τους ότι, ο αναρχισμός αξιοποιείται κατά καιρούς από το καπιταλιστικό κατεστημένο όχι μόνο για να προκαλέσει σύγχυση συνειδήσεων, αλλά και να ενοχοποιήσει το κομμουνιστικό κίνημα. Η έκφραση «αναρχοκομμουνιστές » είναι γνωστή. Γίνονται κατά καιρούς προσπάθειες, η κοινή γνώμη να ταυτίσει αυτές τις δύο έννοιες και αφού συνδέει τον αναρχισμό με την τρομοκρατία, συνδέει και τους κομμουνιστές - ως εκφραστές «ακραίας ιδεολογίας» - με αυτήν και έτσι μπορεί να δικαιολογήσει ευκολότερα τα λεγόμενα αντιτρομοκρατικά μέτρα. Ομως, «η κοσμοθεωρία των αναρχικών είναι η αστική κοσμοθεωρία από την ανάποδη», έλεγε ο Λένιν. Και αυτοί που δρούν με την σημαία των αναρχικών, των αντιεξουσιαστών με τις «κουκούλες» ή χωρίς αυτές, όργανα του συστήματος και των μηχανισμών του είναι…

Κώστας Πινέλης
(Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες του Κιλκίς "Ειδήσεις" και "Πρωϊνή"

Κόκκινη Πρωτομαγιά-Πρωτοπόρα Εργατιά

Κόκκινη Πρωτομαγιά-Πρωτοπόρα Εργατιά
130 χρόνια συμπληρώνονται από την εξέγερση των εργατών στο Σικάγο το 1886. Η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, τιμώντας τον αγώνα και τις θυσίες των εργατών, καλεί την εργατική τάξη της πόλης, τα συνδικάτα της, τους ανέργους, τους μαζικούς φορείς νεολαίας, αγροτών, γυναικών, αυτοαπασχολούμενων, επιστημόνων να δώσουν μαζικό, μαχητικό «παρών» στην απεργία και στην απεργιακή πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στις 8 Μάη.
Στη Θεσσαλονίκη θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στις 10.30 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου.

Κατατέθηκε στη Βουλή το αντιασφαλιστικο νομοσχέδιο

 

Κατατέθηκε στη Βουλή το αντιασφαλιστικο νομοσχέδιο

Σάββατο 23/04/2016 - 08:00

Κατατέθηκε το βράδυ της Παρασκευής στη Βουλή το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο,  μετά τη συμφωνία με το κουαρτέτο στη συντηση που είχε την Πέμπτη ο Γ. Κατρούγκαλος με τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών θεσμών.
Η συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή θα ξεκινήσει το μεσημέρι της Δευτέρας και θα συνεχιστεί τη βδομάδα μετά το Πάσχα.
«Η συμφωνία για το Ασφαλιστικό έκλεισε», δήλωσε ο υπουργός Εργασίας μετά τη συνάντηση. Είπε ακόμα ότι έγινε δεκτή η πρόταση για αύξηση των εισφορών για τις επικουρικές συντάξεις (1% τα τρία πρώτα χρόνια και 0,5% τα τρία επόμενα, με ισοκατανομή ανάμεσα σε ασφαλισμένους και εργοδότες).
Σύμφωνα με τον Γ. Κατρούγκαλο, το «κενό» που μένει να διευθετηθεί σε ό,τι αφορά το δημοσιονομικό στόχο για το Ασφαλιστικό είναι 70 εκατ. ευρώ, το οποίο θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης με τα «τεχνικά κλιμάκια». Πάντως, το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε «αντισυνταγματικό» το νέο Ασφαλιστικό, στο σύνολό του, αν και η γνωμοδότησή του δεν είναι δεσμευτική.
Σύμφωνα εξάλλου με τον Γ. Κατρούγκαλο, από το νομοσχέδιο εξαιρέθηκαν τα άρθρα που αφορούν στην αξιοποίηση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ταμείων. Πρόκειται για τα άρθρα 47 και 48 του νομοσχεδίου. Με το πρώτο, οριζόταν η σύσταση Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «Εταιρεία Διαχείρισης της Ακίνητης Περιουσίας Ασφαλιστικών Οργανισμών ΑΕ», με μοναδικό μέτοχο τον ΕΦΚΑ. Η εταιρεία αυτή θα τελούσε υπό την εποπτεία του Δημοσίου και αναλάμβανε τη διαχείριση της τεράστιας ακίνητης περιουσίας όλων των συγχωνευμένων και συγχωνευόμενων Ταμείων «χάριν του δημοσίου συμφέροντος, κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας».
Το άρθρο 48 προέβλεπε τη σύσταση «Εταιρείας Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων Διευρυμένου Σκοπού Ασφαλιστικών Οργανισμών» και συγχώνευση σε αυτήν των εταιρειών ΕΔΕΚΤ ΕΠΕΥ και ΑΕΔΑΚ ΑΟ ΑΕ, που διαχειρίζονταν έως τώρα μέρος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων.
Είναι φανερό ότι η ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών οργανισμών και τα αποθεματικά τους είναι αντικείμενο παζαριού με το κουαρτέτο, πιθανά μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών για την αξιοποίηση συνολικά της περιουσίας του Δημοσίου.
902.gr

ΠΑΜΕ

Συλλαλητήρια στην Αθήνα και άλλες πόλεις την Τρίτη 26 Απρίλη ενάντια στο ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΟΤΑ ΚΙΛΚΙΣ – ΠΑΙΟΝΙΑΣ

       ΣΥΛΛΟΓΟΣ

ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΟΤΑ

ΚΙΛΚΙΣ – ΠΑΙΟΝΙΑΣ
 

ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Νέες αιματηρές περικοπές προστίθενται πάνω στις παλιές

Σοβαρό πλήγμα θα δεχτούν οι επικουρικές, στα 1.150 ευρώ (άθροισμα κύριας και επικουρικής) ο πήχης για τις μειώσεις

Ερχεται βαρύ πλήγμα στο Ασφαλιστικό που μας αγγίζει όλους! Κάθε εργαζόμενο, κάθε κλάδο! Εργαζόμενους νέους και παλιούς, στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, εργαζόμενους με πολλά έτη ασφάλισης, εργαζόμενους με μισθούς που χαρακτηρίζονται "υψηλοί", παλιούς και νέους συνταξιούχους, προκειμένου να δικαιολογηθεί η εξίσωση προς τα κάτω σε συντάξεις και δικαιώματα, ώστε να συνηθίσουμε τη ζωή με τα ελάχιστα και τα ψίχουλα!

·  Περικοπές σε αποδιδόμενες συντάξεις πάνω από 1.300 ευρώ (άθροισμα κύριας και επικουρικής) με «εξαέρωση» των επικουρικών:

·  Οι μειώσεις υπολογίζονται πάνω στο άθροισμα κύριων και επικουρικών συντάξεων, πριν από την επιβολή των περικοπών που ξεκίνησαν το 2010:

·  Οι μειώσεις στις επικουρικές είναι μόνιμες:

·  Μερίσματα και Εφάπαξ: Οι περικοπές των συνταξιούχων επεκτείνονται μέσω του επανυπολογισμού των μερισμάτων του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων, αλλά και των εφάπαξ που είναι σε εκκρεμότητα, μετά τον Σεπτέμβρη του 2013. Ακόμα μεγαλύτερες θα είναι οι μειώσεις σε επικουρικές, εφάπαξ και μερίσματα με την υιοθέτηση του νέου τρόπου υπολογισμού τους μετά την ισχύ του νόμου.

·  Επιταχύνεται η κατάργηση του ΕΚΑΣ:

Μείωση κατά 60% θα έχουν οι συντάξεις όσων συνταξιούχων απασχολούνται, ενώ τα επιδόματα τέκνων θα δίνονται στο εξής με εισοδηματικά κριτήρια. Περικοπές θα επιβληθούν και μέσω της συμπίεσης των ανώτερων πλαφόν στις συντάξεις, που πλέον δεν μπορούν να ξεπερνούν τα 2.304 ευρώ μεικτά, από 2.773 ευρώ όταν πρόκειται για μια σύνταξη.

·  Μόνιμος μηχανισμός καθήλωσης και περικοπών των συντάξεων:

το ποσοστό εισφοράς για τον κλάδο κύριας σύνταξης για όλους τους ασφαλισμένους ανεξαρτήτως απασχόλησης, στον ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα καθορίζεται στο 20%.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΙΚΟΣ Ο μεγάλος δεξιοτέχνης της Θρακικής λύρας

ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΙΚΟΣ

Ο μεγάλος δεξιοτέχνης της Θρακικής λύρας

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΙΚΟΣ ήταν ένας από τους τελευταίους ιστορικούς μουσικούς από τους ελάχιστους αυθεντικούς φορείς της  θρακιώτικης μουσικής παράδοσης, ιδιαιτέρως της Βόρειας Θράκης που συνήθως την ονομάζουμε Αν. Ρωμυλία. Όπως συμβαίνει συνήθως με τους λαϊκούς μουσικούς της μουσικής μας παράδοσης συνδύαζε και την ιδιότητα του μουσικού-τραγουδιστή και του κατασκευαστή του μουσικού οργάνου που έπαιζε.

Γεννήθηκε στο Κωστί της επαρχίας Σωζόπολης-Αγαθούπολης της Αν. Ρωμυλίας στις15 Μαρτίου 1923. ήταν το δεύτερο από τα έξη παιδιά της οικογένειας του Θεόδωρου Στρίκου και της Κυριακής Αλμπανίδου που καταγόταν από το γειτονικό Μπροντίβο. Το 1923 με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετακόμισε με την οικογένειά του στην Αγία Ελένη Σερρών. Για πολλά χρόνια έμενε μόνιμα στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης με την δική του οικογένεια, όπου και πέθανε στις 22-1-2011

Τη ζωή του την κέρδιζε δουλεύοντας σαν «οικοδόμος», παράλληλα όμως έπαιζε και τη λύρα του είτε στο σπίτι του στα Αναστενάρια είτε σε διάφορες εκδηλώσεις που τον καλούσαν.

Τα πρώτα του μουσικά ακούσματα καθορίστηκαν από την πλούσια μουσική παράδοση της πρώτης του πατρίδας και τους αρχέγονους αναστενάρικους σκοπούς. Σ’ αυτήν την παράδοση μυήθηκε πρώτα από τον πατέρα του Θεόδωρο Στρίκο που έπαιζε πολύ καλή γκάϊντα, αν και στο επάγγελμα ήταν ξυλοκόπος.

Το 1939 ο πατέρας του, του αγόρασε μια λύρα από τον λυράρη και κατασκευαστή Κωνσταντίνο Λιούρο. Ο ίδιος έλεγε ότι αυτός ήταν και ο πρώτος του δάσκαλος στη λύρα. 

                                           Ο Γιάννης Στρίκος με τον Γιάννη Ντομπρίδη

Γρήγορα εξελίχθηκε σε θαυμάσιο και εκφραστικό λυράρη. Το παίξιμο του Μπάρμπα Γιάννη, του «Παππού» όπως τον λέγαμε σε εντυπωσίαζε. Ευκίνητα δάκτυλα, αξιόλογη τεχνική ευχέρεια ιδιαίτερα με το αριστερό χέρι, εκπληκτικό ήχο, πολύ μεγάλη μουσική αντίληψη αφού μπορούσε και έπαιζε μουσικά κομμάτια όχι μόνο της Θράκης αλλά και όλων των περιοχών της Ελλάδας.

                            Ο Γιάννης Στρίκος με τον Χρήστο Γιαννόπουλο

Έζησα πολλά χρόνια μαζί του, αφού ήμασταν και συγγενείς και πέρασα ανεπανάληπτες μουσικές στιγμές. Από αυτόν έμαθα να παίζω λύρα ικανοποιητικά γιατί άρχισα σε σχετικά μεγάλη ηλικία το 1990 και όπως έλεγε ο «Παππούς» η λύρα μαθαίνεται σε μικρή ηλικία.

Θυμάμαι μου έλεγε ο Γιάννης Ντομπρίδης ο δεξιοτέχνης της θρακιώτικης γκάϊντας, ότι, κατά την ηχογράφηση του διπλού δίσκου του Χρόνη Αηδονίδη «Τραγούδια και σκοποί της Θράκης» με την χορηγία των Πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και επιμέλεια του Νίκου Διονυσόπουλου, άφησε όλους τους συντελεστές του δίσκου έκπληκτους. Ήταν να παίξει σε τρία-τέσσερα τραγούδια αλλά ο Μπάρμπα Γιάννης, μόλις ξεκινούσε η ηχογράφηση κάποιου τραγουδιού, κούρντιζε στα γρήγορα την λύρα και έμπαινε αμέσως συμμετέχοντας έτσι σε όλα τα τραγούδια.

Θυμάμαι από τον αξέχαστο και αγαπημένο μου «Παππού» πολλά από όσα μου έλεγε, όπως η έκφραση το «καβούρντισμα» χαρακτηρίζοντας τον ιδιόμορφο ήχο της θρακικής λύρας με την ταυτόχρονο συνήχηση και της μεσαίας χορδής αλλά και γενικά τα σχετικά ποικίλματα και τα στολίδια που αυτοσχεδιάζονται κατά το παίξιμό της.

Θυμάμαι ακόμη πόσο επέμενε ότι τα εκπληκτικά καθιστικά τραγούδια της περιοχής μας έπρεπε να τραγουδιούνται όσο το δυνατόν πιο αργά, μακρόσυρτα σαν τροπάρια της εκκλησιαστικής μας μουσικής. Ο ίδιος ερμήνευε αυτά τα τραγούδια καταπληκτικά, αξεπέραστα. Δεν υπάρχει μέχρι σήμερα, ούτε  νομίζω ότι θα υπάρξει στο μέλλον άλλος να τα τραγουδήσει μ’ αυτόν τον τρόπο.

Είχα την τύχη να τον ηχογραφήσω όταν ερχόταν στο σπίτι μου σε πολλές αξεπέραστες εκτελέσεις τραγουδιών μας που αποτελούν μουσικό θησαυρό μου.

Να σημειώσω εδώ ότι ο «Παππούς» είχε και άλλον αδελφό επίσης θαυμάσιο λυράρη τον Νίκο Στρίκο που έμενε στην Αγία Ελένη Σερρών.

           

         Ο Θεόδωρος Στρίκος πατέρας των λυράρηδων Γιάννη και Νίκου Στρίκου

                          παίζει με την γκάϊντα Κωστελίδικο συρτό

Εδώ και αρκετά χρόνια που αυξήθηκε το ενδιαφέρον για την δημοτική μουσική μας παράδοση είχε συμμετάσχει σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές, σε συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις, καθώς και στην ηχογράφηση δίσκων και CD., όπως:

Στον διπλό συλλεκτικό δίσκο του Χρόνη Αηδονίδη «Τραγούδια και σκοποί της Θράκης» με την χορηγία των Πανεπιστημιακών εκδόσεων Κρήτης και του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και επιμέλεια του Νίκου Διονυσόπουλου, που αναφέραμε και παραπάνω.

Στους δίσκους του «ΛαΪκού Χειμώνα» από τις ομώνυμες εκδηλώσεις του Γιώργη Μελίκη.

Στον διπλό συλλεκτικό δίσκος «Κειμήλια ήχου και λόγου από Ανατολική Θράκη – Ανατολική Ρωμυλία» του Γιώργη Μελίκη - έκδοση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θρακικών Σωματείων.

Στο CD «Φίλοι Καλωσορίσατε» έκδοση του 9,58 fm, του «Εν Χορδαίς» και με την χορηγία της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κιλκίς.

Στο CD «Τραγούδια από το Κωστί Βόρειας Θράκης» - έκδοση της Τοπικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ν. Ημαθίας, με το συγκρότημα «Κωστελήδες» όπου συμμετέχει και ένας μαθητής του λυράρης ο Πασχάλης Περηφάνης. 

Αγαπημένε μας «Παππού» θα  μείνεις για πάντα στην μνήμη και στην καρδιά μας, αξέχαστος, αθάνατος, με ότι μας άφησες με τη μουσική σου και τη φυσική παρουσία σου.

Κώστας Πινέλης

Οι θησαυροί της Θράκης, στις ανασκαφές της Βουλγαρίας, μιλούν για την αρχαία Ελλάδα

ΘΡΑΚΗ-Ιστορία, Λαογραφία, Μουσική, ήθη και έθιμα

Οι θησαυροί της Θράκης, στις ανασκαφές της Βουλγαρίας, μιλούν για την αρχαία Ελλάδα

Στη Βουλγαρία τα τελευταία χρόνια γίνονται εκτεταμένες ανασκαφές που φέρνουν στο φως αρχαίες θρακικές πόλεις, υπέροχους χρυσούς και ασημένιους θησαυρούς, τάφους με καταπληκτικές τοιχογραφίες και αγάλματα. Κάθε χρόνο οι αρχαιολογικές έρευνες που πραγματοποιούνται στη Βουλγαρία, φέρνουν στην επιφάνεια καινούργια στοιχεία για τους αρχαίους Θράκες

Μετά τις μεγάλες εκθέσεις που έγιναν στο Παρίσι, στο Λονδίνο και αλλού, είδαν το φως της δημοσιότητας κάποια αφιερώματα όπως της ιστορικού τέχνης κ. Φοίβης Παρασκευά στην εφημερίδα «τα Νέα». Τελευταία αρκετές ιστοσελίδες έχουν αναφορές για τα σημαντικότατα αρχαιολογικά ευρήματα.

Στις 19-11-2012 από τις στήλες των εφημερίδων μας «Ειδήσεις» και «Πρωινή», είχα κάνει ένα αφιέρωμα με τίτλο «Οι θησαυροί της Θράκης».

Μεγάλη έκθεση των αρχαιολογικών θησαυρών της Θράκης, έγινε επίσης στο Κρατικό Ιστορικό Μουσείο της Μόσχας το διάστημα «Οκτώβριο-Νοέμβριο 2013». Η έκθεση είχε τίτλο «Θρακιώτικα χρυσά από την Βουλγαρία»

Ας δούμε τι μας λέει από την ιστοσελίδα «η Σύγχρονη Ρωσία» η κ. Αλεξάνδρα Σόποβα.

"Τα μουσεία της Βουλγαρίας και άλλων χωρών, είναι γεμάτα από θρακικά αντικείμενα. Όταν διασχίζουμε τα βουνά ή όταν ταξιδεύουμε στις κοιλάδες, πολύ συχνά βλέπουμε ερείπια από φρούρια, ιερά, τύμβους και μεγαλιθικούς τάφους. Όλα αυτά, όπως άλλωστε είναι φυσικό, μας προκαλούν δικαιολογημένη έκπληξη. Οι Θράκες έχουν αφήσει ξεκάθαρα σημάδια στην φολκλορική κληρονομιά του λαού της Βουλγαρίας, αλλά και στους υπόλοιπους σύγχρονους λαούς της περιοχής της Βαλκανικής και της Μ. Ασίας».

 

 Θρακικός τάφος στην Κοιλάδα των Ρόδων και των Θρακών Βασιλέων

Ο Ντενίς Ζουραβλιόφ, υπεύθυνος της συλλογής αρχαιοτήτων του Κρατικού Ιστορικού Μουσείου της Βουλγαρίας, επεσήμανε μιλώντας στην ιστοσελίδα “Ρωσία Τώρα”, ότι η έκθεση αυτή παρέχει στους ρώσους επισκέπτες  πλήρη εικόνα για τον  πολιτισμό των Θρακών, για την αριστοκρατία του, για τις αντιλήψεις τους, για το πώς πολεμούσαν και πανηγύριζαν. Ο πολιτισμός τους  δεν είχε γραφή και αλφάβητο, μέχρι την επαφή του με τα άλλα ελληνικά φύλα (Ίωνες κ.λ.π.) και είναι σημαντικό ότι τα ευρήματα “επιβεβαιώνονται” από τις απεικονίσεις τους σε χρηστικά αντικείμενα, όπως τα σχέδια με πολεμιστές και τις πανοπλίες τους, πάνω σε αγγεία, που εκτίθενται στις γειτονικές προθήκες».
Στο Μουσείο του Λούβρου την άνοιξη του 2014 έγινε έκθεση με Θρακικούς θησαυρούς.
Ανάμεσα στα εκθέματα είναι και το μπρούτζινο κεφάλι του Θράκα βασιλιά Σεύθη Γ' που κυβερνούσε τα τελευταία χρόνια του 4 αιώνα π.Χ., και άλλα ευρήματα, που ανακαλύφθηκαν το 2004 στον τάφο του από τον γνωστό αρχαιολόγο μακαρίτη Γκεόργκι Κίτοφ. Παρουσιάστηκαν 145 επιλεγμένα αντικείμενα, που μαρτυρούν για τις σχέσεις των Θρακών με τον ελληνικό πολιτισμό.
Οι Γάλλοι ειδικοί ζήτησαν στην Αίθουσα με τις επτά καμινάδες να εκθέτουν και ασημένια δοχεία στολισμένα με σκηνές από τη μυθολογία με επιγραφές στα ελληνικά, επίσης από το 4 αιώνα π.Χ από το θησαυρό του Μπόροβο, καθώς και ευρήματα από την θρακική νεκρόπολη κοντά στο χωριό Ντουβανλί, περιοχής Πλόβντιφ.

 

 

 

Βασιλικοί Θρακικοί Τάφοι στη Βουλγαρία

Πάρα πολλοί είναι οι τάφοι Θρακών Βασιλέων που έχουν ανακαλυφθεί, στις ανασκαφές της Βουλγαρίας. Μόνο τα τελευταία χρόνια στην περίφημη Κοιλάδα των ρόδων που μετά τις πάμπολλες ανακαλύψεις Θρακικών τάφων στην περιοχή, η κοιλάδα έχει καταλήξει να είναι πιο γνωστή ως "Κοιλάδα των Θρακών Βασιλέων», έχουν ανακαλυφθεί 13 τάφοι.

Πριν σαράντα χρόνια ιδρύθηκε το Κέντρο Θρακικών Ερευνών στην Ακαδημία Επιστημών Βουλγαρίας. Ιδρυτής του είναι ο μεγάλος Βούλγαρος επιστήμονας, καθηγητής Αλεξάντερ Φολ (1933–2006), το όνομα του οποίου φέρει το Κέντρο. Με την ευκαιρία της επετείου μας μιλά η θρακολόγος καθηγήτρια κα Βαλέρια Φολ.

"Έχουμε ανακαλύψει θρακικούς τάφους, από τους οποίους οι πιο γνωστοί είναι αυτοί του Καζανλάκ και της Σφεστάρσκα, οι οποίοι περιλαμβάνονται στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ", αναφέρει η καθ. Βαλέρια Φολ.

Θρακικός βασιλικός τάφος με καρυάτιδες!

Ο περίφημος Βασιλικός Θρακικός τάφος του Σβεστάρι ανακαλύφθηκε το 1982 στον αρχαιολογικό χώρο του Сборяново (Σμποριάνοβο), 10 χιλιόμετρα από την πόλη Исперих (Ισπερίχ) του νομού Ράζγκραντ της Βορειανατολικής Βουλγαρίας, κοντά στο Βουλγαρικό χωριό Свещари (Σβεστάρι). Ο τάφος βρισκόταν στην ανατολική νεκρόπολη μεγάλης οχυρωμένης Θρακικής πόλης, η οποία πιστεύεται ότι ήταν η Χέλις, η πρωτεύουσα της Θρακικής φυλής των Γετών. Ο τάφος είναι του βασιλέα των Γετών Δρομιχαίτηςκαι της συζύγου του που ήταν κόρη του Λυσιμάχου στρατηγού του Μ. Αλεξάνδρου.
 

Ο τάφος του Καζανλάκ

Η πόλη Казанлък (Καζανλάκ) βρίσκεται στην κεντρική Βουλγαρία, στην περίφημη  Κοιλάδα των Ρόδων, στον νομό Στάρα Ζαγκόρα. Στην περιοχή αυτή, οι κάτοικοι της Σευθόπολης, πρωτεύουσας του θρακικού βασιλείου των Οδρυσών, έθαβαν τους ηγεμόνες τους. Σημειώνουμε πως ο Σεύθης ο Γ΄, ήταν βασιλιάς των Οδρυσών Θρακών (342 - μετά 313), ήταν φίλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου που τον διόρισε στην εκστρατεία του ως στρατηγό των ακοντιστών του μακεδονικού στρατού.
Ο Σεύθης ο Γ΄ ήταν γιος του Κερσοβλέπτου. Ο Σεύθης ο Α΄ ήταν ανεψιός του Σιτάλκη και παντρεύτηκε τη κόρη του Μακεδόνα Περδίκκα, Στρατονίκη.
Ο Σεύθης ο Γ΄ ίδρυσε την πόλη Σευθόπολη περί το 323 π.Χ., όπου έγινε γρήγορα οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο του θρακικού βασιλείου

Να τι λέει για τα σημαντικότατα ευρήματα ο Ντενίς Ζουραβλιόφ, υπεύθυνος της συλλογής αρχαιοτήτων του Κρατικού Ιστορικού Μουσείου της Βουλγαρίας:

“Συχνά οι Ελληνες συνάδελφοί μας διαφωνούν. Κι' αυτό γιατί λέμε ότι οι θησαυροί αποτελούν τεκμήρια του θρακιώτικου πολιτισμού, σχετικά με την ταυτότητά του, ενώ τα αντικείμενα που περιλαμβάνουν είναι ελληνικά. Ναι, είναι Ελληνικά, αλλά τα συναντάμε στη Θράκη και στη Σκυθία, ενώ δεν εντοπίζουμε  παρόμοια στην Ελλάδα”.

 

 

Αλήθεια γιατί δεν εντοπίζουμε τα ίδια στην Ελλάδα; Έ;

Η Αμφίπολη και ο τύμβος Καστά

Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από το Θρακικό φύλλο (και όχι το Μακεδονικό όπως λέει στη Βικιπαίδεια) των Ηδονών (και όχι από τους Αθηναίους). Οι Ηδωνοί ή Ήδωνες ή Ώδονες ήταν ένα από τα πιο γνωστά Αρχαιότατα  Θρακικά Έθνη, πολεμικότατο, με μεγάλο πολιτισμό που κατοικούσε κοντά στις εκβολές του Στρυμόνα ποταμού και προς Ανατολάς έφθανε μέχρι και τον ποταμό Νέστο. Είχε την εκμετάλλευση των  ορυχείων χρυσού του Παγγαίου. Η πόλη ιδρύθηκε σε σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο, γνωστό ως «εννέα οδοί», από όπου περνούσε η Εγνατία οδός. Το 417 π.χ. την κατέλαβαν οι Αθηναίοι. Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και την Πύρρειο Ειρήνη την κατείχαν οι Σπαρτιάτες, στην συνέχεια το 358 π.χ. την κατέλαβαν οι Μακεδόνες και τέλος το 167 π.χ. οι Ρωμαίοι.

Οι ανασκαφές στην περιοχή που συστηματοποιήθηκαν από το 1965 φέρνουν στο φως πολλά και σημαντικά ευρήματα όπως ένα μέρος του τείχους, πολλές επιγραφές, τάφους, μια ξύλινη γέφυρα του 424 π.χ., τύμβο ελληνιστικών χρόνων κ.ά. πριν λίγες μέρες οι ανασκαφές στον τύμβο Καστά, έφεραν στο φως σημαντικότατο ταφικό μνημείο.

ο Ντενίς Ζουραβλιόφ, υπεύθυνος της συλλογής αρχαιοτήτων του Κρατικού Ιστορικού Μουσείου της Βουλγαρίας, όπως γράψαμε παραπάνω, αναρωτιέται γιατί δεν εντοπίζουμε  παρόμοια ευρήματα στην Ελλάδα μ’ αυτά  που ανακαλύπτονται στη Βουλγαρία. Έλα ντε γιατί;

·        Γιατί δεν δίνονταν ποτέ οι απαραίτητες πιστώσεις για τις αρχαιολογικές ανασκαφές; (εμείς

       στο Κιλκίς ξέρουμε από τις ανασκαφές του Παλατιανού).

·                 Γιατί οι ιστορικοί και οι αρχαιολόγοι μας (όχι όλοι) είναι ανιστόρητοι; (Αυτές τις μέρες ακούσαμε πολλά. Ένας καθηγητής Πανεπιστημίου, για παράδειγμα,  είπε ότι Καρυάτιδες βρέθηκαν μόνο στην Ακρόπολη (Ερεχθείο), στους Δελφούς και στην Ελευσίνα, μόνο που δεν ήταν σε ταφικά μνημεία όπως στο Σβεστάρι της Βουλγαρίας και την Αμφίπολη).

Επειδή η αρχαιολογία είναι και πολιτική – δυστυχώς – όπως ανακαλύψαμε στις προηγούμενες 10ετίες, μήπως λόγω της προσπάθειας να καπηλευτούν οι γείτονές μας την ιστορία της Μακεδονίας, βαπτίζουμε όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα, Μακεδονικά;
η αρχαία ξύλινη γέφυρα που βρέθηκε στην Αμφίπολη και την κατέλαβε το 422 π.χ. ο Σπαρτιάτης Βρασίδας μήπως είναι των Ηδονών Θρακών;

Ὁ Κίτωφ, 62 χρόνων, ἀρχαιολόγος γνωστός ὡς ὁ Ἰντιάνα Τζόουνς τῆς Βουλγαρίας, σκάβοντας στό Kazanlak, 170 χλµ ἀνατολικά τῆς Σόφιας τόν περασµένο Ἰούλιο, µετά ἀπό ἕναν µήνα χτύπησε κυριολεκτικά φλέβα χρυσοῦ, τονίζει ότι πρέπει να υπάρξει πιο στενή συνεργασία με τους Έλληνες αρχαιολόγους.

Πάντως από το 2009 ο αρχαιολόγος δρ. Αθανάσιος Σίδερης διευθύνει τις ανασκαφές στη θέση Χαλκά Μπουνάρ (Halka Bunar) της Βουλγαρίας, ως επικεφαλής του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, εκπροσωπώντας την ελληνική πλευρά σε ένα πενταετές πρόγραμμα συνεργασίας με την Μιλένα Τόνκοβα που εκπροσωπεί το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας, το οποίο συνεχίζεται.

Κώστας Πινέλης

(Αποσπάσματα από άρθρο που δημοσιεύτηκε  στις εφημερίδες του Κιλκίς «Πρωινή» στις 12-9-2014 και  «Ειδήσεις» στις 17-9-2014.)

 

 

Σχολιασμοί-Για την Μακεδονία μας…

Σχολιασμοί

Για την Μακεδονία μας…

Θυμόμαστε όλοι τα εθνικιστικά συλλαλητήρια του 92-94 για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων με το όνομα «Μακεδονία». Θυμόμαστε όλοι και τον εθνικιστικό παροξυσμό για την στάση του «προδοτικού ΚΚΕ». Έχουμε γράψει στο παρελθόν για το θέμα. Δεν είναι της ώρας να τα επαναλάβουμε. Ένα μόνο. Τόσα χρόνια μετά, ας σκεφθεί ο καθένας ποιο κόμμα είχε την σωστότερη, πιο ρεαλιστική και εθνικά ωφέλιμη θέση…

Το ίδιο διάστημα, στις 7 Φεβρουαρίου 1992 (σε ισχύ 1η Νοεμβρίου 1993), ψηφίστηκε η Συνθήκη του Μάαστριχτ, επίσημα γνωστή ως «Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση». Η συνθήκη του Μάαστριχτ που υπερψηφίστηκε από τα κόμματα του Ευρωμονόδρομου ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είχε τις λεγόμενες τέσσερις «ελευθερίες» (κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, εργατικού δυναμικού).

Αυτές ακριβώς οι τέσσερις «ελευθερίες» του Μάαστριχτ, όπως και οι διάφορες ντιρεκτίβες της ΕΕ για το τι θα παράγουμε , οδήγησαν, από τις αρχές τις 10ετίας του 90,  στη διάλυση της άλλοτε ακμάζουσας ελληνικής βιομηχανίας. Εξ αιτίας αυτών έκλεισαν η έφυγαν οι επιχειρήσεις  και όχι όπως κατευθύνουν τον κόσμο να λέει ότι τις έδιωξαν το ΠΑΜΕ και τα εργατικά συνδικάτα με τις κινητοποιήσεις τους.

Εάν κάνει κανείς ένα οδοιπορικό εκατοντάδων χιλιομέτρων σε ολόκληρη την Ελλάδα θα συναντήσει  εικόνες ερήμωσης, εγκατάλειψης και μαρασμού. Τις τελευταίες  δεκαετίες εκατοντάδες εργοστάσια έχουν κλείσει ενώ η οικονομική κρίση έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στην βιομηχανία της Ελλάδας, ιδιαίτερα της Βόρεια Ελλάδας. Οι περισσότερες απ’ αυτές μεταφέρθηκαν στη Βουλγαρία, αλλά αρκετές και στην ΠΓΔΜ.
Εδώ και αρκετά χρόνια έχουμε και άλλα φαινόμενα: Πολλοί, ιδιαίτερα Μακεδόνες,

■  Κάνουν ουρές στα σκοπιανά οδοντιατρεία.

■ Επισκέπτονται σε καθημερινή σχεδόν βάση τη γείτονα χώρα για καύσιμα, για να κάνουν τις αγορές τους και να ψυχαγωγηθούν.

■ Από Λάρισα μέχρι Ορεστιάδα λεωφορεία μεταφέρουν τζογαδόρους "αρρωστάκηδες" που ρίχνονται στη μάχη της ρουλέτας. στο «Λας Βέγκας» των Σκοπίων. «Ελληνικό σουξέ…στα καζίνα των Σκοπίων.

■ Συνταξιούχοι μετακομίζουν στη Γευγελή για να μειώσουν το κόστος ζωής

Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι «Μακεδονομάχοι» που «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους», είναι έτοιμοι να αρπάξουν και να φάνε όποιον ασεβή αναφέρει ακόμη και από λάθος τα Σκόπια «Μακεδονία» ή αναθεματίζουν τις χώρες που σε προγράμματα, κοινές δράσεις, συναντήσεις αποκαλούν τη γειτονική χώρα σαν «Μακεδονία».

Ποια πατριωτικά τραγούδια τώρα. «Μακεδονία ξακουστή του Αλεξάνδρου η χώρα», «Τι ζητούν οι Βούλγαροι στην Μακεδονία», «Δεν θα την πάρουνε ποτέ τη γη των Μακεδόνων», «Για τη Μακεδονία μας Ελλάδα μας γενναία, σκληρά θα πολεμήσουμε τον κάθε επιδρομέα», «Η Μακεδονία είναι ελληνική»…

Πε που είσαι μπρε;

Οι παππούδες μου πρόσφυγες ήρθαν στην κυρίως Ελλάδα. Και ο πατέρας μου πρόσφυγας δεύτερης γενιάς ήταν. Και γω τρίτης γενιάς πρόσφυγας που κουβαλάω στο μυαλό μου τον ξεριζωμό από τις αγαπημένες αλησμόνητες πατρίδες από τα ιστορήματα των παππούδων. Οι παππούδες δεν μπόρεσαν να ξαναδούν την πατρίδα, τους τόπους που γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν. Αξιώθηκα να πάω εγώ γι αυτούς, να τους δω, σα να τους έβλεπαν τα δικά  τους μάτια.

Θυμάμαι ο παππούς ερχόταν απ’ τον Λαγκαδά στην Νεάπολη που μέναμε για να μείνει μαζί μας λίγες μέρες. Εκεί στη στροφή Βαλσαμή, στα παρκάκια, κάθονταν με άλλους γεροντάδες πρόσφυγες από τη Νεάπολη Καπαδοκίας, τη Βάρνα της Αν. Ρωμυλίας. Τον Πόντο…

-Πε που είσαι μπρε; Ρωτούσε ο δικό μου ο παππούς. Πε που έρθες;

-Απόθεν είσαι; ρωτούσε ο γέροντας Πόντιος τον παππού μου.΄

-Πε το Μπροντίβο, γιανά στην Αγαθόπολη και το Βασιλικό. Πε τη Μαύρη Θάλασσα, απαντούσε με περηφάνια και βαθιά νοσταλγία ο παππούς μου.

Έτσι έζησαν και πέθαναν. Με την νοσταλγία, με τον πόθο να γυρίσουν κάποια στιγμή στον τόπο τους.

Πρόσφυγας ή μετανάστης δεν έχει μεγάλη διαφορά. Κανείς δε θέλει να φύγει από τη γενέθλια γη να πάει σε άλλο τόπο. Οι αιτίες που τον αναγκάζουν είναι ίδιες.  Πάνω απ’ όλα οι πόλεμοι που γίνονται για «τ’ αφέντη το φαϊ» για να κερδίζουν οι καπιταλιστές εκμεταλλευόμενοι και αξιοποιώντας φυλετικές διαφορές, διακρίσεις στο θρήσκευμα, την ανέχεια, τη δυστυχία …

Ο μεγάλος Μπέρτολτ Μπρεχτ έγραψε το 1937 αυτοεξόριστος στη Σουηδία το ποίημα «Για τον Όρο Μετανάστες»

«Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ' όνομα που μας δίναν:
«Μετανάστες».
Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,
δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,
λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτε
και σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμε
να μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.
Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.
Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα 'ναι, μα εξορία.
Έτσι, απομένουμε δω πέρα, ασύχαστοι, όσο μπορούμε πιο κοντά
στα σύνορα,
προσμένοντας του γυρισμού τη μέρα, καραδοκώντας το παραμικρό
σημάδι αλλαγής στην άλλην όχθη, πνίγοντας μ' ερωτήσεις
κάθε νεοφερμένο, χωρίς τίποτα να ξεχνάμε, τίποτα
ν' απαρνιόμαστε,
χωρίς να συχωράμε τίποτ' απ' όσα έγιναν, τίποτα δε συχωράμε.
Α, δε μας ξεγελάει τούτη η τριγύρω σιωπή! Ακούμε ίσαμ' εδώ
τα ουρλιαχτά που αντιλαλούν απ' τα στρατόπεδά τους. Εμείς
οι ίδιοι
μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος, που κατάφερε
τα σύνορα να δρασκελίσει. Ο καθένας μας,
περπατώντας μες στο πλήθος με παπούτσια ξεσκισμένα,
μαρτυράει την ντροπή που τη χώρα μας μολεύει.
Όμως κανένας μας
δε θα μείνει εδώ. Η τελευταία λέξη
δεν ειπώθηκε ακόμα.»

Ο λαός μας,  λαός της προσφυγιάς και της μετανάστευσης να συνεχίσει να εκφράζει την αλληλεγγύη του στους κυνηγημένους, δυστυχισμένους, απελπισμένους που βρέθηκαν στη χώρα μας. Και να μην ξεχνά πέρα από το ανθρώπινο και συναισθηματικό, το κύριο:

Τα κύματα των απελπισμένων προσφύγων έχουν τη «σφραγίδα» της ΕΕ και των κομμάτων της. των αποφάσεων της ΕΕ, της βαρβαρότητας του καπιταλιστικού συστήματος, των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.  

Κώστας Πινέλης

(Δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "Ειδήσεις" και ¨Πρωϊνή" του Κιλκίς)

Διαπλεκόμενοι Α.Ε

Διαπλεκόμενοι Α.Ε

Η ανία είναι κάπως σχετική έννοια.
Κάποιοι βρίσκουν πχ βαρετές τις ομιλίες του γγ στη βουλή, γιατί δεν (τους) δίνει ωραίες ατάκες, του στιλ "αλητάμπουρα, θα μου ζητήσεις συγνώμη στα τέσσερα", δε λέει κάθε τρεις και λίγο οικουμενική κυβέρνηση, ως φάρμακο για πάσα νόσο, δεν έχει καν το στοιχείο της τραγικής ειρωνείας, που χαρίζει πχ ο Θεοδωράκης, όταν μιλάει εναντίον της διαπλοκής. Άσε που πάει να κάνει σφαιρική ανάλυση... θέλει να τα πει όλα και μας την έχει σπάσει μωρέ -που λέει κι ο Ζαραλίκος στους Απαράδεκτους, (άμα είναι μάγκας, ας τραγουδήσει χέβι μέταλ) στο επεισόδιο όπου ο Σπύρος είχε ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή, για να πάρει πολιτική γραμμή από τον Παπασταύρου.
Για να βαριέσαι κάτι βέβαια, πρέπει να το γνωρίζεις καλά και να μη χρειάζεται να το ξανακούσεις. Σαν τα παιδιά που έχουν μάθει να διαβάζουν, προτού πάνε στο σχολείο (και αυτό θεωρείται μεγάλο παιδαγωγικό λάθος) ή τους σφους στα ιδεολογικά μαθήματα, που γνωρίζουν ήδη τι είναι διαλεκτικός υλισμός. Διαλεκτικός υλισμός είναι... είναι.... Άλλο αν δεν είναι και τόσο εύκολο να το εξηγήσεις και καταλήγεις να το περιγράφεις με χειρονομίες και νεύματα, όπως ο Κωνσταντίνου το προφιτερόλ.
Αλλά είναι ζήτημα πόσοι γνωρίζουν -κι αν ναι, έχουν αφομοιώσει- τις αναλύσεις που σνομπάρουν. Ότι δηλ το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα είναι συνυφασμένο με τη σαπίλα της διαφθοράς και των σκανδάλων. Το οποίο σημαίνει πως δεν τρέφουμε (πλέον) αυταπάτες για κάθαρση στα πλαίσια του συστήματος, αλλά δεν αδιαφορούμε για τις βρομιές που βγαίνουν στην επιφάνεια και τις αξιοποιούμε για να καταδείξουμε τη σαπίλα του κόσμου της εκμετάλλευσης.
Εμείς πάλι από τη δική μας σκοπιά, βρίσκουμε εντελώς βαρετό και προβλέψιμο το κακόγουστο σόου που στήνεται στη βουλή, γιατί έχει χειρότερες ατάκες, αισθητική και περισσότερους σημιτάνθρωπους κι από τους Διαπλεκόμενους Α.Ε., που έπαιζαν παλιά στο Σταρ. Και βασικά απευθύνεται σε μικρά και μεγάλα παιδιά, με νηπιακή πολιτική σκέψη, που θα φάνε αμάσητο σανό και τα σοκολατάκια που κερνούσαν οι νεοδημοκράτες (μας κακομαθαίνεται κύριε Κούλη) για να γιορτάσουν την καλή εμφάνιση του Μητσοτάκη (;) με τη γελοιογραφία του Αρκά.

Που αν είχε χιούμορ δηλ ο γγ, έπρεπε να καταθέσει κι αυτός στα πρακτικά της βουλής το άλμπουμ "ο καλός λύκος" και να πει ότι τέτοιοι υπάρχουν μόνο στα παραμύθια και ότι δεν μπορούμε να βάλουμε τη λυκοσυμμαχία να φυλάει τα πρόβατα. Αν και οι λαοί μόνο τέτοιοι δεν είναι, κι ας τους σερβίρουν τέτοια κακόγουστα σόου, για να έχουν την ψευδαίσθηση πως κυβερνιούνται δημοκρατικά.

Και πώς να μην κερνάνε άλλωστε οι δεξιοί; Ξέρεις τι είναι να έχεις απέναντί σου, ως κυβέρνηση, το Μητσοτάκη με τη Ζίμενς και το Σταύρο με τον Μπόμπολα, και να μην καταφέρνεις να κερδίσεις τις εντυπώσεις, γιατί βγαίνουν στη φόρα τα δικά σου, Κουρής, Χωνί, Παπαγγελόπουλος, κτλ;
Αξία ανεκτίμητη. Ή μάλλον 5,5 δις, με τη λυπητερή να έρχεται πάλι σε εμάς.

Κι αν είναι να μιλήσουμε με παραπολιτικούς όρους, πιο πολύ ενδιαφέρον έχει να σταθούμε στην ανεξήγητη παρουσία στα ορεινά της βουλής του Δημήτρη Διαμαντίδη, που βραβεύεται αύριο από την Ευρωλίγκα. Και να ανοίξουμε μπασκετική κουβέντα για την αξία του, για να κάνω εγώ τον κακό αιρετικό Κουκουέ και να πω ότι είναι υπερτιμημένος, χαϊδεμένο παιδί των ΜΜΕ, από τους μεγαλύτερους γκρινιάρηδες των γηπέδων κι ούτε κατά προσέγγιση στο επίπεδο της ευρωπαϊκής αφρόκρεμας (Γκασόλ, Νοβίτσκι, Πάρκερ), ούτε καν του Σπανούλη, κατά τη γνώμη μου.

Στα υπεροπτικά σνομπ σχόλια για το ΓΓ και το κόμμα, μπορούμε να προσθέσουμε και τα ανόητα χάχανα για την πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ για την ανεργία και το ύψος του επιδόματος (στα 600 ευρώ). Δεν ξέρω αν κάποιοι το βρίσκουν ουτοπικό κι ανεφάρμοστο, αλλά τα 600 ευρώ είναι ακριβώς το 80% των 751 ευρώ που υποσχόταν ο Σύριζα για βασικό μισθό. Κι είναι άκρως διδακτικό κι αποκαλυπτικό να βλέπεις πως από δικούς του υποστηρικτές κυρίως προέρχονται οι καγχασμοί.

Έχουν πάντως και πολύτιμες εφεδρείες, όπως το συντάκτη της ΕφΣυν, που ανακαλύπτει πως η πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ ευνοεί απλώς τους βιομήχανους και τη μαύρη εργασία (από τις καλύτερες στιγμές της Οακκε κι ίσως έτσι να αδικώ την τελευταία)! Και το διαδικτυακό υπόνομο που θεωρεί την πρωτοβουλία του δήμου Πατρέων και τη μαραθώνια πορεία ενάντια στην ανεργία, συμβολικό hapenning εφήμερου εντυπωσιασμού!
Κρίμα που δεν είχαν προλάβει άλλες εποχές, να πουν και για τα συμβολικά χάπενινγκ του Λαμπράκη πχ, που δεν οδήγησαν πουθενά.

Το μέλλον μας έχει σίγουρα πολύ δρόμο, τραχύ κι ανηφορικό. Αλλά προσπερνάει όλους αυτούς που δεν επέλεξαν απλά άλλο δρόμο, παρά κουράστηκαν και το ρίχνουν στην αφ 'υψηλού κριτική, για να εξασφαλίσουν πολιτικό άλλοθι.
  
(Από το blog "Σφυροδρέπανο")

Λιτόχωρο, 31 Μάρτη 1946: «Βροντάει ο Όλυμπος και πάλι»

Λιτόχωρο, 31 Μάρτη 1946:

«Βροντάει ο Όλυμπος και πάλι»

Η απάντηση στην τρομοκρατία του αστικού κράτους

 «Τό όπλο που δώσαμε στη Βάρκιζα για την ησυχία του τόπου, το ξαναπήραμε από του Χίτη και του χωροφύλακα το χέρι. Θυμάσε, συναγωνιστή, με πόση λαχτάρα είδες το γνώριμό σου τουφέκι που πάνω του είχες σκαλίσει στην πρώτη Κατοχή το όνομά σου και τα τέσσερα γράμματα του ΕΛΑΣ;»
(Απόσπασμα από σχόλιο του ρ/σ του ΔΣΕ «Ελεύθερη Ελλάδα» στις 24/10/1948, με τίτλο «Λιτόχωρο»).

Από τις αρχές του 1946 κάνουν την εμφάνισή τους στην Πίνδο, στον Όλυμπο, στον Κίσσαβο και αλλού ένοπλες αντάρτικες ομάδες που αποτελούνται από παλιούς ΕΛΑΣίτες που βγήκαν στα βουνά για να γλιτώσουν από τη μοναρχοφασιστική φρενίτιδα βίας και τρομοκρατίας που ξέσπασε μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας (12 Φλεβάρη 1945) και τον αφοπλισμό του ΕΛΑΣ.

Οι αγωνιστές αντιμετώπιζαν βιομηχανία διώξεων. Χιλιάδες καταζητούνται, δικάζονται με κατασκευασμένες κατηγορίες, ρίχνονται στις φυλακές.

Με την τεχνογνωσία και την αμέριστη οικονομική βοήθεια της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής δημιουργείται στρατός ολοκληρωτικά προσανατολισμένος στη συντριβή του λαϊκού κινήματος. Στην ηγεσία του διορίζονται σκληροί αντικομμουνιστές.

Τα βασανιστήρια σε αγωνιστές, η αυθαιρεσία εναντίον τους, οι αποτρόπαιες δολοφονίες, οι λεηλασίες, οι βιασμοί είναι στην ημερήσια διάταξη της δράσης δεκάδων παρακρατικών συμμοριών που δημιουργούνται και ενισχύονται από τις κρατικές αρχές και τη Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή.

Γερμανοντυμένοι, ταγματασφαλίτες, τετραυγουστιανά κατακάθια και κοινωνικά αποβράσματα κάνουν μερικά από τα πιο βάρβαρα εγκλήματα από όσα είδε η Ελλάδα στη μέχρι τότε ιστορία της.

Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΑΜ, ο απολογισμός του μοναρχοφασιστικού αιματηρού χάους, δεκατρείς μήνες μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, ήταν 1.289 δολοφονίες, 6.671 τραυματισμοί, 31.632 βασανισμοί, 18.767 λεηλασίες και φυλακίσεις, 84.931 συλλήψεις, 509 απόπειρες φόνου, 265 βιασμοί γυναικών.

 

Το δίλημμα για το λαϊκό κίνημα είναι αν θα διαλέξει ανάμεσα στις αλυσίδες ή τα όπλα.

«Η υπομονή μας έχει όρια», προειδοποιεί ο Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, μιλώντας σε συγκέντρωση του Κόμματος στη Θεσσαλονίκη στις 22 Αυγούστου 1945. Είπε ακόμη ότι «εκατοντάδες χιλιάδες μπρατσωμένα και ροζιασμένα χέρια τίμιων Ελλήνων δουλευτάδων ζητούν να απαντήσουν ανοικτά στις δολοφονίες και τις ατιμίες και συγκρατούνται μόνο από τη λαϊκοδημοκρατική πειθαρχία».

Προειδοποιεί ακόμα ότι αν δεν αποκατασταθεί το κλίμα ομαλότητας, «θα ξανααντηχήσει στα βουνά το τροπαιοφόρο “Εμπρός ΕΛΑΣ για την Ελλάδα”».

…Στην Πιερία η Χωροφυλακή και οι παρακρατικοί έχουν δείξει ιδιαίτερη σκληρότητα στους αγωνιστές οι οποίοι για να γλιτώσουν είτε φεύγουν σε αστικά κέντρα είτε βγαίνουν στον Όλυμπο.

Αυτό που συνέβαινε στο Λιτόχωρο Πιερίας περιγράφεται με απλό και συγκλονιστικό τρόπο σε αφιέρωμα του ρ/σ «Ελεύθερη Ελλάδα» που έγινε στις 18 Μάρτη 1949 με αφορμή την τρίτη επέτειο της μάχης.

«Στο Λιτόχωρο απαγορεύεται η κυκλοφορία μετά το σούρουπο. Σε κάθε γωνιά στήνουν καρτέρι οι Χίτες. Κάθε λίγο γίνονται μπλόκα, έρευνες και συλλήψεις. Τον Γιάννη τον Κάλιο τον σακάτεψαν. Έμεινε 3 μήνες στο κρεββάτι και τώρα γυρνά με τα δεκανίκια…

…Ήρεμα και σοβαρά ανακοινώνεται η απόφαση ότι αυτή τη νύχτα θα χτυπηθεί το Λιτόχωρο.

Το βράδυ στις 11 η ώρα της 31 Μάρτη του 46, άστραφτε το Λιτόχωρο. Οι άνανδροι δολοφόνοι των άοπλων γυναικόπαιδων και των αγωνιστών πληρώνουν με τη ζωή τους τα εγκλήματά τους».

«Αν η τρομοκρατία συνεχιστεί, τα γεγονότα του Λιτόχωρου θα επαναληφθούν σε όλη την Ελλάδα», διαμηνύει ο Νίκος Ζαχαριάδης.

Στις 24 Μάρτη 1949 θεσπίστηκε με διάταγμα της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης το παράσημο «Λιτόχωρο» το οποίο απονεμήθηκε στους μαχητές που συμμετείχαν στην επίθεση είτε ζούσαν είτε είχαν πέσει στα πεδία των μαχών που διεξήγαγε ο ΔΣΕ. Το παράσημο «Λιτόχωρο» απονεμήθηκε στον Γάλλο κομμουνιστή ποιητή Πωλ Ελυάρ όταν αυτός επισκέφθηκε το Γράμμο και το Βίτσι στις αρχές του Ιούνη του 1949.

902